ေထရ၀ါဒ နွင္႔ မဟာယာန ကြာၿခားခ်က္မ်ား

မဟာယာနဘာသာကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္၀င္တစားရွိေသာ္လည္း အေႀကာင္းေႀကာင္း
ေႀကာင္႔မေလ႔လာၿဖစ္ပဲ အလွမ္းေ၀းေနႀကတာကို သတိထားမိပါတယ္၊ အထူးသၿဖင္႔ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္ပါဘူးေလ ဆိုၿပီး ဖာသိဖာသာေနတာလဲ ပါမွာပါ၊ သုိ႔ေသာ္လည္း တိုင္းတပါးကို ေရာက္လာ
တဲ႔အခါမွာေတာ႔ ကုိယ္႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဘာသာမ်ိဳးစုံ၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံ၊ ေနာက္ဆုံး ဘာသာမဲ႔ ၀ါဒသမားကအစ ေတြ႔ၿမင္ေနႀကရတာေႀကာင္႔ မသိမၿဖစ္အေနနဲ႔ လိုအပ္လာတယ္၊ စာေရးသူတို႔ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းေတြမွာေတာင္ ၿမန္မာၿပည္မွာတုံးက မလိုအပ္ဖူးလို႔ ထင္ခဲ႔မိတယ္၊

အခုေတာ႔ ကိုယ္႔၀န္းက်င္မွာ မဟာယာနဘုန္းႀကီးေတြ၊ သီလရွင္ေတြ ၊ တရုတ္ ကိုးရီးယား ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြကို ေတြ႔လာ၇တဲ႔ အခါမွာေတာ႔ သူတို႔ဘာသာအေႀကာင္းကို မသိလို႔ မရေတာ႔ဘူူး၊ သူ႔တို႔ဘာသာကုိ အစအဆုံး ဘုရား တရားက အစ လုိက္ေမးေနရတယ္ ဆုိရင္ ကိုယ္႔ၿမန္မာလူမ်ိဳး သိကၡာေတာ္ေတာ္က်ေနၿပီ၊ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ေၿပာတဲ႔ စကားတခြန္းကို မွတ္သားမိဘူးတယ္၊ ဘယ္ဘာသာကို မဆို ေလ႔လာထားပါ၊ သူတို႔နဲ႔ စကားေၿပာလို႔ အနိုင္လိုခ်င္၇င္ သူ႔တို႔ ဘာသာရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကို သိေနေတာ႔ ေၿပာဆိုရတာ ( ေနာက္ဆုံး ၿငင္းခုံရင္ေတာင္ ကိုယ္က အနိုင္ရမယ္ ) သိပ္လြယ္တယ္ တဲ႔။ အထူးသၿဖင္႔ စာေရးသူတို႔ ၿမန္မာနိုင္ငံမွာ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာ ဆိုတာ တရုတ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြမွာသာ ရွိတာမို႔ ရဟန္းသံဃာေတြေရာ ဒကာ ဒကာမေတြပါ အလွမ္းေ၀းေနခဲ႔ႀကတယ္။ ဒါေႀကာင္႔ လက္လွမ္းမီွသေလာက္ကို တင္ၿပလို္က္ပါတယ္၊

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ - မည္ပုံ

ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူေသာ မဟာသကၠရာဇ္ ( ၁၄၈ )ခုနွစ္ ကဆုန္လၿပည္႔ေန႔မွေနာက္ ၃ လလြန္ေၿမာက္ၿပီးေသာအခါ အရွင္မဟာကႆပဦးေဆာင္ေသာ ရဟႏၱာမေထရ္ ၅၀၀ ၿဖင္႔ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕တြင္ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္တို႔ကို တလုံးတပါဒမွ် ၿပင္ဆင္ ၿဖည္႔စြက္ၿခင္း၊ ထုတ္ႏွဳတ္ပယ္ရွားၿခင္း အလ်င္းမရွိခဲ႔ပဲ ေဟာေတာ္မူခဲ႔သည္႔အတုိင္း တေသြမတိမ္း ပထမသဂၤါယနာ တင္ေတာ္မူခဲ႔ႀကသည္။
အခ်ဳပ္အားၿဖင္႔ ဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ႔ၿပီးေသာ တရားေတာ္တို႔ကို ယေန႔အခ်ိန္အထိ တလုံးတပါဒမွ် ၿပင္ဆင္ၿဖည္႔စြက္ၿခင္းမရွိပဲ တပည္႔သား သာ၀က အစဥ္အဆက္ လက္ဆင္႔ကမ္း သယ္ေဆာင္လာေသာ ၀ါဒကုိ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ( တပည္႔သား သာ၀က မေထရ္အစဥ္အဆက္ သယ္ေဆာင္လာေသာ ဘုရား၀ါဒ ) ဟု မွတ္နို္င္ပါသည္။
ဒုတိယ သဂၤါယနာ
ၿမတ္ဗုဒၶ လြန္ေတာ္မူၿပီး သာသနာႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀)ၾကာၿပီးေနာက္ ၀ဇၨီတိုင္းသားရဟန္းမ်ား (ေဒ၀ဒတ္
တပည့္မ်ား )မွ အဓမၼ၀တၳဳ (၁၀)ပါးကို ေတာင္းဆုိခ့ဲၾကသည္။ ဥပမာ ေနလက္တစ္သစ္လြဲသည္႔
အခ်ိန္အထိ ၀ိကာလေဘာဇန လုပ္နို္င္တယ္၊ ေသႏု(အရက္ခပ္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ယခုေခတ္ ထန္းရည္လိုမ်ိဳး )ကို ေသာက္နိုင္တယ္၊ ေရႊေငြမ်ားကို လူေတြလို စိတ္ႀကိဳက္ ကိုင္တြယ္အသံုးျပဳနို္င္တယ္ -- စသျဖင့္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီး ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္အား ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္လာသျဖင့္ ထုိရန္သူတို႔အား ကာကြယ္ရန္ ဒုတိယအႀကိမ္ သဂၤါယနာတင္ရၿပန္သည္။

(၂) သာသနာႏွစ္ (၁၀၀)ႏွစ္
(၃) ေနရာ ေ၀သာလီျပည္၊ ၀ါဠဳကာရာမေက်ာင္း
(၄) ေခါင္းေဆာင္ အရွင္ယသမေထရ္ ဦးေဆာင္ေသာ အရွင္ေရ၀တႏွင့္ အရွင္သဗၺကာမိ
(၅) သံဃာဦးေရ ရဟႏၲာေပါင္း (၇၀၀)
(၆) မင္း ကာလာေသာကမင္း
(၇) ၾကာျမင့္ခ်ိန္ (၈) လ

အရွင္ယသ၊ အရွင္ေရ၀တ အရွင္သဗၺကာမီ ဦးေဆာင္ေသာ ၇ဟႏၱာမ်ား ေ၀သာလီၿပည္၌ သဂၤါယနာတင္ေနစဥ္ ၀ဇၨီတိုင္းသားရဟန္းပ်က္မ်ားကို သံဃာထု၊ မင္းပရိသတ္ထု၊ ၿပည္သူလူထု ေပါင္းၿပီး နွင္ထုတ္ခဲ႔ႀကသည္၊ ထိုရဟန္းပ်က္ မ်ားကာ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ ပမာဏ ရွိခဲ႔သည္ ဟူ၏။

ထိုရဟန္းပ်က္တို႔ ကို တိုင္းျပည္မွ ႏွင္ထုတ္လုိက္ရာ ၎တို႔သည္ ဟိမ၀ႏၲာေတာင္ေျခဖက္ သို႔ သြားေရာက္
ၿပီး ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးမွ သနားကာ ခိုလႈံခြင့္ေပးလိုက္ရာမွ ထုိရဟန္းတို႔သည္လည္း သဂၤါယနာစင္ၿပိဳင္ တင္ခဲ့ၾကသည္။

ထုိရဟန္းတို႔အား တစ္ေသာင္းေက်ာ္ဟူေသာ ႀကီးမားေသာ အင္အားရွိသျဖင့္ မဟာသံဃိကဂိုဏ္းဟု နာမည္ တြင္ခ႔ဲသည္၊ ထိုဂိုဏ္းမွ မဟာယာန၀ါဒ ၿဖစ္လာသည္။
ထုိမွတဖန္ ေ၀သာလီ၌ က်န္ရိွခဲ့ၾကေသာ ရဟႏၲာ ( ၇၀၀ )အဖြဲ႔အား ဟီနယာနဂိုဏ္း ေသးငယ္ ေသာဂိုဏ္း  ( တနည္းအားၿဖင္႔ သဗၺတၳိ၀ါဒဂိုဏ္း ) ဟု ေခၚတြင္ခဲ့သည္။ ထိုဂိုဏ္းမွ ေထရ၀ါဒ ဆင္းသက္လာပါသည္။ အမွန္ကေတာ႔ ငါတို႔က ရြာရဲ႕ ေၿမာက္ပိုင္းမွာ ေနတယ္ ဆိုရင္ သူတို႔က ေတာင္ပိုင္းမွာ ေနတယ္ ဟု အလိုလို မေၿပာေသာ္လည္း ေၿပာသကဲ႔သို႔ ေထရ၀ါဒ ကိုလည္း မဟာယာန ၀ါဒီ တို႔သည္ ဟီနယာန ဟု သုံးစြဲခဲ႔ႀကေလသည္၊

အိႏိၵယ ေတာင္ပိုင္းေဒသမွ စကာ ၿပန္႔နွ႔ံခဲ႔ေသာေႀကာင္႔ ေတာင္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာ(ေထရ၀ါဒ) ဟုလည္းအလြယ္တကူ မွတ္နို္င္ေပသည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ သီရိလကၤာ၊ ထိုင္း၊ ၿမန္မာ၊ ကေမၻာဒီယား၊ လာအို နိုင္ငံတို႔တြင္ သာသနာထြန္းကားေနဆဲမို႔ ေထရ၀ါဒ ၅ နိုင္ငံ ဟု အမ်ားက အသိအမွတ္ၿပဳ လက္ခံထားဆဲၿဖစ္သည္။


မဟာယာနမွာေတာ႔ မဇၥ်ိမေဒသ အိႏိၵယၿပည္ ေၿမာက္ပိုင္း ဟိမ၀ႏၱာကေန ၿပန္႔ပြားခဲ႔ေသာေႀကာင္႔ ေၿမာက္ပိုင္း ဗုဒၶဘာသာ ( မဟာယာန ) ဟု မွတ္နို္င္သည္၊ဘီစီ ၁ ရာစု မွ စကာ ေအဒီ ၁ ရာစု အအေတာအတြင္း  မဟာယာန ၀ါဒ စတင္ၿဖစ္ေပၚလာသည္ဟု သိရသည္၊  မဟာယာနတို႔၏ Saddharma Pundarika Sutra  သဒၶမၼပု႑ရိက သုတ္တြင္မူ ေအဒီ ၂ ရာစုမွ စကာ ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္ေသာ Nagarjuna  နာဂဇုန သည္ သူ၏ သုညတ၀ါဒကို စြဲကိုင္ကာ အင္အားႀကီးမားေစခဲ႔သည္၊ ေအဒီ ၄ ရာစုေလာက္တြင္ေတာ႔Asanga   အသဂၤ နွင္႔  Vasubandhu  ၀သုဗႏၶဳ တို႔ လက္ထက္တြင္ မဟာယာနဘာသာသည္ အထြတ္အထိပ္အေၿခအေနသို႔ ေရာက္ရွိေအာင္ ၿပန္႔ပြားခဲ႔သည္ဟု ဆိုရပါမည္။
( မဟာ - ၿမင္႔ၿမတ္ေသာ၊ ယာန - နိဗၺာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးေသာ အရာ၊ ယာဥ္ဟူေသာ၊ ၀ါဒ - အယူရွိသူ )

ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေၿမာက္ပိုင္း ဗုဒၶဘာသာ ေခၚ မဟာယာန သည္ တရုတ္ၿပည္၊ တိဗက္၊ ပါကစၥတန္၊ မြန္ဂိုလီးယား၊ ဗီယက္နမ္၊ ကိုးရီးယား ဂ်ပန္ စေသာ ေတာင္ အာရွ နိုင္ငံမ်ားအထိ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ၿပန္႔ပြားခဲ႔သည္၊ ထုိနိင္ငံတို႔တြင္ ေထရ၀ါဒ ဘာသာ အားေကာင္းစြာ ပ်ံ႕နွ႔ံသည္ဟူ၍ မႀကားဖူးခဲ႔ေပ။ အနည္းစုေတာ႔ ရွိခဲ႔လိမ္႔မည္၊ ထို႔ေႀကာင္႔ တရုတ္ ဂ်ပန္ ကိုးရီးယား တုိ႔၏ ဘာသာေရး အခန္းက႑မ်ားတြင္ တုံးေခါက္ၿခင္း၊ ဖေယာင္းတိုင္ အေမႊးတိုင္ ထြန္းၿခင္း ေသသူအား ရည္စူးကာ စကၠဴမ်ားအားမီးရွိဳ႕ ၿပာခ်ၿခင္း စသည္မ်ားသည္ နိုင္ငံ ဓေလ႔ ယဥ္ေက်းမွဳ႕အရ အနည္းငယ္ ကြဲလြဲသည္မွအပ တူညီေနႀကေပသည္။

ၿပိဳက်ခါနီး အိမ္ကို က်ားကန္ ထားရသလိုၿဖစ္ေနတဲ႔ မဟာယာန ဘာသာဟာ ေနာက္ပိုင္းေခတ္မွာေတာ႔ ဂ်ပန္နိုင္ငံက စၿပီး ရဟန္းေတာ္မ်ား အိမ္ေထာင္ၿပဳသင္႔တဲ႔ဂိုဏ္း၊ မၿပဳသင္႔တဲ႔ ဂိုဏ္း ဆိုၿပီး ကြဲၿပားလာတယ္၊ တခ်ိဳ႕အရက္ေသာက္ႀကတယ္၊ တခ်ိဳ႕က မေသာက္ဘူး၊ တခ်ိဳ႕သက္သက္လြတ္စားတယ္၊ တခ်ိဳ႕က မစားႀကဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ ယခုအခ်ိန္မွာ ကိုးရီးယား ဂ်ပန္ ဘုန္းႀကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
အိမ္ေထာင္ရွိႀကတယ္၊ အရက္ေသာက္ႀကတယ္၊ ပါတီ နိုက္ကလပ္တက္ႀကတယ္ လို႔ တဆင္႔စကား ႀကားဖူးပါတယ္၊ တရုတ္၊ တိဗက္ ေဟာင္ေကာင္ ထုိင္၀မ္ စတဲ႔ နိုင္ငံေတြမွာ ရွိတဲ႔ မဟာယာနဘုန္းႀကီး ေတြကေတာ႔ အိမ္ေထာင္ၿပဳတယ္ လို႔ မႀကားမိပါဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ သူတို႔ကေတာ႔ နည္းနည္း သန္႔ရွင္းေသးတယ္ လို႔ ယူဆ၇မွာပါ။ သက္သက္လြတ္၀ါဒကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ႀကီးစိုးေနဆဲပါပဲ၊ ဒါကလဲ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါကတည္းက အရွင္ေဒ၀ဒတ္က ေတာင္းဆု ငါးပါးထဲမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသက္သက္လြတ္ စားဖို႔ သိကၡာပုဒ္ပညတ္ေတာ္မူပါဘုရား - ဆိုၿပီး ေတာင္းပန္ခဲ႔ဖူးေပမယ္႔ ဘုရားရွင္က ခြင္႔မၿပဳခဲ႔ဘူး။

အရင္းစစ္ေတာ႔ အၿမစ္ေၿမက - ဆုိသလို ေၿမာက္ပိုင္း ဗုဒၶဘာသာေခၚ မဟာယာန၀ါဒ ဟာလဲ ဒုတိယသဂၤါယနာ တင္ခ်ိန္ ကတည္းက အဓမၼ၀ါဒက ေန ဆင္းသက္လာတာမို႔ အယူ၀ါဒေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လြဲေနတာ မထူးဆန္းေတာ႔ပါဘူး။

လြတ္ေၿမာက္ရာ လမ္းမ်ား နွုိင္းယွဥ္ခ်က္
ေထရ၀ါဒ ဘာသာ တြင္ နိဗၺာန္ ပန္းတိုင္သို႔ -
၁ ။ သမၼာသမၺဳဒၶ အၿဖစ္နွင္႔ ကူးေၿမာက္ၿခင္း၊
၂ ။ ပေစၥကဗုဒၶါ ဘုရားငယ္အၿဖစ္ ကူးေၿမာက္ၿခင္း၊
၃ ။ သာ၀က ေဗာဓိ - ေခၚ ရဟႏၱာအၿဖစ္ ကူးေၿမာက္ၿခင္း ဟု သုံးမ်ိဳးရွိသည္။

မဟာယာန ဘာသာတြင္လည္း -
Bodhisattvayana, ( ေဗာဓိသတၱ ယာန ) ဘုရားအေလာင္းယာန၊
Prateka-Buddhayana, ( ပေစၥက ဗုဒၶယာန ) ပေစၥဗုဒၶါေလာင္း ယာန၊
Sravakayana ( သာ၀က ယာန ) သာ၀ကေလာင္း ယာန၊ၿဖင္႔ ကူးေၿမာက္ၿခင္း ဆိုၿပီး တူညီေသာ အမ်ိဳးအစားမ်ား ေတြ႔ရသည္။

ေထရ၀ါဒ ႏွင္႔ မဟာယာန၀ါဒတြင္ တူညီေသာ အဂၤါ ( ၆ ) ခ်က္
(၁) ျမတ္စြာဘုရားကို နွစ္ဖက္စလုံးက ဆရာ အျဖစ္လက္ခံၾကတယ္။
(၂) သစၥာ ေလးပါး တရားေတာ္ကို ႏွစ္ဖက္လံုးက အျပည္႔အ၀လက္ခံၾကတယ္။
(၃) မဂၢင္ရွစ္ပါး တရားကိုလဲ လက္ခံတာခ်င္း တူညီတယ္၊

(၄) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေဒသနာေတာ္ကို လက္ခံတာလဲ တူညီတယ္၊
(၅) ဖန္ဆင္းရွင္ကို ႏွစ္ဖက္လံုးမွာ လက္မခံပဲ ပယ္ၿမစ္ပါတယ္။
(၆) အနိစၥ ၊ဒုကၡ၊အနတၱ နဲ႔ သီလ၊သမာဓိ ၊ပညာေတြကို ႏွစ္ဖက္လံုးက လက္ခံၾကတယ္။

Mahayana and Theravada
Now, what is the difference between Mahayana and Theravada?
I have studied Mahayana for many years and the more I study it, the more I find there is hardly any difference between Theravada and Mahayana with regard to the fundamental teachings.

1- Both accept Sakyamuni Buddha as the Teacher.
2- The Four Noble Truths are exactly the same in both schools.
3- The Eightfold Path is exactly the same in both schools.
4- The Paticca-samuppada or the Dependent Origination is the same in both schools.
5- Both rejected the idea of a supreme being who created and governed this world.
6- Both accept Anicca, Dukkha, Anatta and Sila, Samadhi, Panna without any difference.

အနတၱကို နွစ္ဖက္စလုံးက လက္မခံႀကေပမယ္႔ ကြဲျပားခ်က္က တရားေတာ္ေတြ မဟုတ္ဘဲ ေဗာဓိသတၱ လို႔ ေခၚတဲ႔ ဘုရားေလာင္း ၊ ဘုရားက်င္႔စဥ္ အေပၚမွာ ထားတဲ႔ သေဘာထား ျဖစ္ေနတယ္။
ေထရ၀ါဒ က ဘုရားေလာင္း ကို ပုထုဇဥ္ပဲရွိေသးလို႔ မကိုးကြယ္ဘူး။ ေထရ၀ါဒဆိုတာ ရဟႏၱာ ျဖစ္ဖို႔ က်င္႔တဲ႔ ၀ါဒျဖစ္ျပီး ၊ မဟာယာနကေတာ႔ ဗုဒၶျဖစ္မယ္႔ ဘုရားေလာင္း ေဗာဓိသတၱက်င္႔စဥ္ကို လက္ခံတဲ႔ ၀ါဒပါ။
ေထရ၀ါဒမွာ ေဗာဓိသတၱကို လြတ္ေျမာက္ရာ သစၥာတရားကို မသိေသးတဲ႔ ပုထုဇဥ္မို႔ မကိုးကြယ္
ေသးေပမယ္႔ ၊ မဟာယာန မွာေတာ႔ ကိုးကြယ္စရာ ေဗာဓိသတၱေတြ မ်ားပါတယ္။ ဘုရားေလာင္း ၊ ဘုရားရဲ႔ မိခင္၊ ဖခင္ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။

ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဓမၼစၾကာႏွင္႔ ၀ိပႆနာ တရားေတာ္ကို နာဖူးပါတယ္၊
မဟာယာန အယူ၀ါဒမွာ - အရဟတၱဖိုလ္ရျပီးသား ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္ဟာ ဒီဘ၀ကေန နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳလို႔ မရေသးဘူး။ ရဟႏၱာအၿဖစ္ကေန အနာဂမ္ ၊ သကဒါဂမ္ ၊ ေသာတာပန္ အထိ ျပန္ ေလွ်ာက်သြားတယ္။ ပုထုဇဥ္ျပန္ျဖစ္သြားရမယ္ ။ ျပီးမွ ဘုရားဆုပန္ျပီး ဘုရားျဖစ္ဖို႔ ျပန္ၾကိဳးစားၾကရမယ္။

ေထရ၀ါဒ မွာေတာ႔ မဟုတ္ဘူး - ပုထုဇဥ္ဘ၀ကေန ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၱာ အစဥ္အတိုင္းၿဖစ္ၿပီးရင္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ၿပဳရတာပါပဲ၊ ေနာက္ဆုံးဘ၀ေပါ႔၊ သူ႔အတြက္ ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာကိုယ္ဟာ ေနာက္ဆုံးပါပဲ၊ ဘုရားေဟာထားတဲ႔ စကားေလးတခြန္းရွိတယ္၊ ရဟႏၱာၿဖစ္တဲ႔သူ မ်ားလဲ ေၿပာေလ႔ရွိႀကတယ္၊ အထူးသၿဖင္႔ ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္ပါ။

(၁) အကုပၸါ ေမ ၀ိမုတၱိ = ငါ၏ ရရွိၿပီးေသာ အရဟတၱဖိုလ္ ဥာဏ္သည္ ဘယ္လိုအေႀကာင္း
ေႀကာင္႔မွ မပ်က္စီးနိုင္ေတာ႔ေပ။
(၂) အယမႏၱိမာ ဇာတိ ၊ နတၳိ ဒါနိ ပုန ဗၻေ၀ါတိ = ဒီဘ၀သည္ ေနာက္ဆံုးဘ၀ပဲ။ ေနာက္ထပ္ ဘ၀သစ္ ဆိုတာ မရွိေတာ႔ဘူး၊
(၃) နာပရံ ဣတၳတၳာယာတိ ပဇာနာတိ - ၇ဟႏၱာ ၿဖစ္ၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္ က်င္႔ႀကံစရာ လုံး၀ မရွိေတာ႔ဘူး - တဲ႔။

ဒါကို ေထာက္ေသာအားၿဖင္႔ ေထရ၀ါဒဟာ အားလုံး ဘုရားေဟာစကားနဲ႔ တူညီေနေသးတယ္။
မဟာယာနမွာေတာ႔ ကိုယ္မႀကိဳက္တာေတြကို ပယ္လိုက္၊ ထုတ္လိုက္ ၿပန္ထည္႔လိုက္၊ အသစ္ထပ္တိုးလိုက္နဲ႔ ေခတ္အ ဆက္ဆက္ ၿဖတ္သန္းခဲ႔တာမို႔ ဘယ္တရားက ဘုရားေဟာ တရား အစစ္အမွန္လဲ ဆိုတာ တိတိက်က် ေၿပာနိုင္ဖို႔ ခက္ခဲတဲ႔ အေၿခအေနကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ စစ္မွန္ေသာ တရားေတာ္တို႔ သည္ မိမိတို႔ လက္ထဲမွာသာ ရွိေနေသးေသာေႀကာင္႔ အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးခ်နိုင္ႀကပါေစ ဟုသာ တုိက္တြန္းစကားဆိုရင္း နိဂုံး ခ်ဳပ္ပါရေစ --

ကိုးကား --
စူဠ၀ါပါဠိေတာ္
အနတၱလကၡဏသုတ္ေတာ္
ဖားေအာက္ တရားေတာ္


                             ယခုပို႕စ္ေလးကို(စကၤာပူကညီမ)တစ္ေယာက္ပို႕ေပးခဲ႕ပါတယ္။ညီမေလးကိုယ္စိတ္ႏွျဖာ
က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။ေက်းဇူးလဲတင္ပါတယ္။(မင္းလွသားေလး) 

ေပ်ာ္ရႊင္စြာဆင္ႏြဲဝါကၽြတ္အလွဴပြဲ

၁၃၇၃ခုႏွစ္၊သီတင္းလျပည္႕ေန(အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႕)မွာကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြလဲအလွဴတစ္ခုကို
စုေပါင္းျပီးျပီးျပဳလုပ္ခဲ႕ပါတယ္။လျပည္႕ေန႕ေကၽြေမြးရန္ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေစ်းဝယ္သြား
ျပီးညပိုင္းမွာခ်က္ျပဳတ္ၾကပါတယ္။မုန္႕ဖတ္သုတ္ကိုၾကက္သားေလးေပါ႕။ညပိုင္းမွာေတာ႕စုေပါင္းျပီး
(ပရိတ္၊ပ႒ာန္း၊ဓမၼစၾကာ)ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။အခါၾကီးရက္ၾကီးမွာေလအေဝးေရာက္ေနတဲ႕
သားေတြအဖို႕မိဘေတြကိုဖုန္းဆက္ျပီးကန္ေတာ႕ၾကပါတယ္။ညပိုင္းဘုရားခန္းဝင္ၾကတဲ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြ
ကိုေတာ႕စာေရးသူကဘဲ(မင္းလွသားေလး)ကအလွဴလုပ္ပါတယ္....စုေပါင္းအလွဴေလးကို စာဖတ္သူတို႕
အားအမွ်...အမွ်...အမွ်....ေပးေဝပါ၏ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕တူသာဓု...သာဓု...သာဓုေခၚဆိုၾကေစရန္တင္ျပ
ေပးလိုက္ပါတယ္ခဗ်ာ.........





















                                              
                                            
















      ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕အလွဴမွတ္တမ္းေလးပါ....အမွားေတြရွီကခြင္႕လြတ္ေပးၾကပါေနာ္...ေပ်ာ္ေပ်ာ္ဆင္ႏြဲအလွဴ
ပြဲေလးပါ...







သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႕


ျမတ္စြာဘုရားက တာ၀တိ ံသာ နတ္ျပည္မွာ နိမၼိတ ရုပ္ပြားေတာ္ ကိုယ္စား ထားခဲ့ၿပီး အဘိ ဓမၼာ တရားေတာ္ အက်ယ္ကို ၀ါတြင္း သံုးလ ပတ္ လံုး ေဟာၾကားေတာ္ မူၿပီး တရားစစ္သူၾကီး ရွင္ သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကို အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို တခ်ိန္ တည္းမွာ ေဟာၾကား သင္ျပ ေတာ္ မူၿပီး သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕မွာ လူ႕ျပည္ကို ျပန္ဆင္း ခဲ့တဲ့ အထိမ္း အမွတ္ အေနနဲ႕ နက္ျဖန္ မနက္မွာ က်ေရာက္ မယ့္ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕ကို အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႕ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ေခၚေ၀ၚ ခဲ့ၾကပါသည္္။
   အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ အက်ယ္ဟာ အလြန္ ရွည္လ်ား မ်ားျပားတဲ့ အတြက္ ၀ါတြင္း သံုးလ ပတ္လံုး မရပ္မနား ေဟာ ၾကားမွ ၿပီးျပည့္စံု ေအာင္ ေဟာၾကား ႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႕ လူ႕ျပည္မွာ တထိုင္ တည္း တေနရာတည္း ဆက္တိုက္ နာၾကား ႏိုင္တဲ့သူ မရွိလို႕ နတ္ျပည္မွာ နိမၼိတ ရုပ္ပြားေတာ္ ကိုယ္စားထား ေဟာ ၾကား ရတာ ျဖစ္ၿပီး လူသား ျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ကေတာ့ လူ႕ျပည္ဆင္းၿပီး ကၠရိယာပုဒ္ ေလးပါး ညီညြတ္ မွ်တေအာင္ စပၸါယ္ရင္း တရား စစ္သူၾကီး ျဖစ္ရံုမက အဘိဓမၼာ တရားေတာ္မွာ အထံု ပါရမီ ပါသူ လက္ယာေတာ္ရံ ရွင္သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ၾကီးကို အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဟာျပေတာ္ မူပါတယ္။ ရွင္သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ၾကီးက တဆင့္ တျခား သာ၀က ငါးရာကို မက်ဥ္း မက်ယ္ ျပန္လည္ ေဟာျပ သင္ၾကား ေပးခဲ့ ပါတယ္။ ဒီအထိမ္းအမွတ္ အေနနဲ႕ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕ကို အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ ေန႕ လို႕ ေခၚဆိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕မွာ က်င္းပ ေလ့ ရွိတဲ့ ပြဲမ်ား ကေတာ့

ပ၀ါရဏာပြဲ။ ။ ပ၀ါရဏာရဲ႕ အဓိပၸာယ္မွာ ဖိတ္ၾကားျခင္း၊ တိုက္တြန္းျခင္း၊ ေတာင္းပန္ျခင္း တို႕ ျဖစ္ေလသည္။ သာသနာ့၀န္ေဆာင္ ရဟန္းေတာ္ မ်ားဟာ ၀ါကၽြတ္တာနဲ႕ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕မွာ “အရွင္ ဘုရားတို႕။ တပည့္ေတာ္သည္ သံဃာကို ဖိတ္ၾကား ပါဧ။္။ တပည့္ေတာ္ ဧ။္ အျပစ္ကို ျမင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၾကားေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သံသယ ရွိလွ်င္ ေသာ္လည္း ေကာင္း တပည့္ေတာ္အား သနားေသာ အားျဖင့္ ေျပာဆို သတိ ေပးၾကပါ။ အျပစ္ကို ကုစား ပါ မည္" ဟု ဖိတ္ၾကား တိုက္တြန္း ၿပီး ရဟန္းမ်ားက မိမိရဲ႕ အျပစ္မ်ားကို အျခား တစ္ပါး ထံမွာ မိမိ ရ႕ဲ သေဘာဆႏၵ အေလ်ာက္ ဖြင့္ဟ ေျပာဆိုၿပီး ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ ၾကသလို သာသနာေတာ္ သန္႕ရွင္း တိုးတက္ ေရးအတြက္ အျပဳသေဘာ ေဆာင္ၿပီး ေ၀ဖန္ သံုးသပ္ ၾကသည့္ ပြဲလဲ ျဖစ္ ေပသည္။ အလြန္ပင္ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္း က်န စည္းစနစ္ ေကာင္းလွေသာ ပြဲပါေပ။

မီးျမင့္မိုရ္ပြဲ။ ။ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕ ညေနမွာ နတ္ျပည္ ကေန လူ႕ျပည္ကို ဆင္းအ လာ လျပည့္၀န္း နဲ႕အတူ ေကာင္းကင္မွာ တင့္တယ္စြာ ဖူးျမင္ရတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားကို နတ္လူ အမ်ားက ပူေဇာ္တဲ့ အေနနဲ႕ ဆီမီးမ်ားနဲ႕ ပူေဇာ္ ၾကတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ အေနနဲ႕ အိမ္၊ ေက်ာင္း၊ တန္ေဆာင္း မ်ားမွာ ဆီမီး၊ မီးပံုးမ်ား ထြန္းညွိ ပူေဇာ္ၾကသလို ဘုရားေစတီ မ်ားမွာလဲ ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး မီးျမင့္မိုရ္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ ၾကပါသည္္။ ပုဂံျမိဳ႕ ျမင္းကပါ ဂူေျပာက္ၾကီး ဘုရားက ပန္းခ်ီ ကား တြင္ ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ဘုရား တာ၀တိ ံသာမွ သကၤသနဂိုရ္ျပည္သို႕ သက္ဆင္းပံု ပန္းခ်ီကို ေတြ႕ရသည့္ အတြက္ မီးျမင့္မိုရ္ပြဲကို ပုဂံေခတ္ တည္းက က်င္းပခဲ့သည္ဟု ယူဆ ႏိုင္ေပသည္။

ဘုရားပြဲေတာ္၊ နိဗၺာန္ေစ်းပြဲေတာ္မ်ား၊ သက္ၾကီး ပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲမ်ား စသည္တို႕ ကိုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ တ၀ွမ္း က်င္းပေလ့ ရွိၾက သည္မွာ ယေန႕တိုင္ ျဖစ္ေလသည္။

သီတင္းကၽြတ္ လကို တူရာသီဟု ေခၚၿပီး ခ်ိန္ခြင္ရုပ္သ႑ာန္ နကၡတ္ ထြန္းပ ေလသည္။ ထိုမွ် မက ၁၂လ ရာသီတြင္ ေန႕တာနဲ႕ ညတာ တူညီေသာ တခုတည္းေသာ လလဲ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကင္း၀န္ မင္းၾကီးက “ သီတင္းကၽြတ္ၿပီ တူရာသီ အာသ၀ဏီ ရွိန္၀ါရႊြန္း၊ ၾကာမ်ိဳးလည္းစို မီးျမင္းမိုရ္ ဗဟိုအခ်ာထြန္း” ဟု ဖြဲ႕ဆို ခဲ့ေလသည္။(ေရခဲျပင္ထဲမွာပြင္႕တဲ႕ပန္း-ခြန္ျမလွိဳင္ဘေလာ႕ဂ္မွဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအတြက္သိ

သင္႕ေသာအေၾကာင္းရာေလးမို႕ကူးယူေဖာ္ျပထားပါသည္။)
                                              ကိုယ္စိတ္ႏွျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။(မင္းလွသားေလး) 

ျငိမ္းခ်မ္းေရးရိပ္ျမံဳ(၁၇)

         ပါဋလိ
ပါတလိသည္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဂဂၤါျမစ္ကမ္းစပ္တြင္ တည္ရွိေသာ သာမန္ရြာေလး
တစ္ရြာျဖစ္သည္၊ေသာေသာ္ ယင္းသည္ “မာဂဓတိုင္းႏွင့္ ဝိဇ္ဇီတိုင္း”တို႔၏နယ္စပ္ျဖစ္သျဖင့္ ဆက္သြယ္ေရးအတြက္ အလြန္အေရးပါလွေသာ ရြာငယ္ျဖစ္သည္ ၊ဘုရင္အဇာတသတ္သည္
“ေဝသာလီ”ကိုသိမ္းပိုက္နိုင္ေရးအတြက္ ဤရြာငယ္ကို ခံတပ္ျမိဳ႔အျဖစ္ တိုးျမွင့္တည္ေဆာက္ခဲ့
သည္ ၊ျမိဳ႔ေတာ္အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့သည္ ၊ျမိဳ႔ေတာ္ ခန္းမဖြင့္္ပြဲတြင္ “ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္”တိုင္
ၾကြေရာက္ျပီး တရားေဟာခဲ့သည္ ။

ဘုရားရွင္ “ပရိနိဗာန္”ျပဳေတာ္မူျပီး ႏွစ္(၁၀၀)အတြင္းမွာ မာဂဓတိုင္း၏ ျမိဳ႔ေတာ္ျဖစ္လာျပီး ပါဋလိဂါမ(patali village)မွ ပါဋလိပုတၱ(patali city)ျဖစ္လာခဲ့သည္ ၊ယခုခါ ပတၱနား ဟုေခၚ
သည္ ၊ဗီဟာျပည္နယ္၏ ျမိဳ႔ေတာ္ျဖစ္သည္ ၊ဤကို အယင္နာမည္အတိုင္း ပါဋလိပုတၱ ဟုျပန္
ေခၚၾကရန္ ဗီဟာျပယ္နယ္အစိုးရက အဆိုျပဳလွ်က္ရွိသည္ ၊ဂဂၤါျမစ္၏ ေတာင္ဘက္ျခမ္းတြင္
ရွည္လွ်ားစြာတည္ရွိေနေသာ ျမိဳ႕ျဖစ္သည္ ၊ျမိဳ႔၏အစြန္တြင္ ကကုဋာရာမ (ၾကက္ျခံ)ဥယဥ္ရွိ
သည္ ၄င္ဥယဥ္ကို ဘီစီ ၂၅၃ တြင္“အေသာကာရာမ”ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအျဖစ္“အေသာကမင္း
ၾကီးက”ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့သည္ ၊ဤေက်ာင္းမွာပင္“အေသာကမင္း”ၾကီး၏ေထာက္ပံ့မႈကို
ယူလွ်က္ ။

ရွင္ မဟာေမာကၠလိပုတၱတိႆမေထရ္ဦးေဆာင္ျပီး ရဟႏၱာ အရွင္သူျမတ္မ်ားက “တတိယသ
ဂၤါယနာ”တင္ခဲ့ၾကသည္၊ေက်ာင္းေတာ္ေနရာကို လက္ရွိ အိႏၵိယအစိုးရကတူးေဖာ္ေတြ႔ရွိထားျပီး
ျဖစ္သည္ ၊နန္းေတာ္ရာကိုကားခုထိမေတြ႔ရေသးေပ ၊ေသာေသာ္ တရုတ္ခရီသည္(ဖာဟီယန္)
က အေသာကမင္းၾကီး၏ နန္းေတာ္ရာအပ်က္ဆီးမ်ားကို သူကိုယ္တိုင္ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္ဟုဆို
သည္ ၊သံဃာ(၇၀၀)ရာေက်ာ္ခန္႔ ေနထိုင္နိုင္ေသာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး(၂)ေဆာင္ကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့
ရသည္ဟုလည္းဆိုသည္ ။ဘုရားရွင္ ပရိနိဗာန္စံေတာ္မူမည့္ ႏွစ္ ပါဋလိမွ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အ
ျဖစ္ ထြက္ၾကြေတာ္မူခဲ့သည့္ေနရာေတာ္ကို ခုထိတိုင္ ေဂါတမေဂါတၱ(Gatama ford)ဟုေခၚ
တြင္လွ်က္ရွိသည္ ။

ပါဋလိ(ယခုပတၱနား)၌ၾကည့္ရႈေလ့လာစရာ သာသနာ့ သမိုင္းအစနမ်ား မရွိစေလာက္ပင္။ေရ
ေဘး-မီးေဘးတို႔ေၾကာင့္ ျမိဳ႔ပ်က္မည္ဟု ဘုုရားရွင္ ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း အစန
ေပ်ာက္ ပ်က္သုဥ္ခဲ့ပံုရသည္ ၊“အေသာကာရာမ”ဟုအမ်ားသိထားၾကေသာေက်ာင္းေတာ္ရာ
ၾကီးကို ယခုခါ ကုမ္ရာဟာရ္(kumrahar)ဟုေခၚၾကသည္ ၊ေက်ာင္းေတာ္ရာ အုဌ္ခံုတခ်ိဳ႔ကိုတူး
ေဖာေတြ႔ရွိထားျပီးျဖစ္သည္ ၊ေက်ာင္းေတာ္ရာကို တူးေဖာ္ခဲ့ရာမွ လက္ရွိေရကန္ၾကီး ျဖစ္လာရ
ျခင္းျဖစ္သည္ ။

ေရကန္ေဘးနားတြင္ က်ိဳးပဲ့ေနေသာ အေသာကေက်ာက္စာတိုင္ကိုေတြ႔ရွိနိုင္သည္ ၊ေရကန္ထဲ
တြင္လည္း ယင္းမွ ကိ်ဳးပဲ့က်န္ေနခဲ့ေသာ ေက်ာက္တိုင္ငုတ္တို႔ကိုေတြ႔နိုင္သည္ ၊အထက္ပိုင္း
က်ိဳးေနေသာ အုဌ္ခြက္ရုပ္ၾကြမ်ား သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္မ်ားစသည္တို႔ကို ေက်ာင္းဝင္းရွိ ျပတိုက္
ငယ္တြင္ ျပသထားသည္ ၊ပတၱနားျမိဳ႕ေတာ္၏ ျပတိုက္မွာသာ သာသနာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ
သမိုင္းအခ်ိဳ႕ကိုျပသထားေပသည္ ။

                                         ျငိမ္းခ်မ္းေရးရိပ္ျမံဳ(၁၈)--သို႔---

ျငိမ္းခ်မ္းေရးရိမ္ျမံဳ(၁၆)

  သကၤသႆနဂိုရ္
ဘုရားရွင္သည္ (၇)ဝါေျမာက္ ဝါကို တာဝတီသာနတ္ျပည္၌ မယ္ေတာ္မိ ကႏၱဳသီတနတ္သား
အား အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္းကိုေဟာေတာ္မူျပီး ၊ဝါဆို ဝါကပ္ေတာ္မူခဲ့သည္ ၊ဝါက်ြတ္ေသာအခါ
နတ္တို႔ဖန္ဆင့္အပ္ေသာ ေရႊ ေငြ ပတၱျမာ ေစာင္းတန္းၾကီး(၃)သြယ္ျဖင့္ နတ္ျဗဟၼာ ပရိသတ္
မ်ားျခြရံလွ်က္“သကၤႆနဂိုရ္ျပည္သို႔သက္ဆင္းေတာ္မူခဲ့သည္ ၊ဘုရားရွင္ ၾကြျမန္းေတာ္မူျပီး
ေသာအခါ ေစာင္းတန္း(၃)သြယ္မွာ ေျမထဲသို႔ နစ္ဝင္ကြယ္ေပ်ာက္သြားျပီး ေလွကား(၇)ထစ္
သာ ေျမေပၚ၌က်န္ရစ္ခဲ့သည္ ။

ထိုေလွကားထစ္မ်ာအေပၚတြင္ သီရိဓမၼာေသာက မင္းၾကီးက ဥာဏ္ေတာ္(၁၆)ေပရွိရုပ္ပြါး
ေတာ္တစ္ဆူ တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ေၾကာင္း (တရုတ္ခရီးသည္ )ဖာဟီယန္မွတ္တမ္း၌ေဖာ္
ျပသည္ ၊ေသာေသာ္ ၄င္းရုပ္ပြါးေတာ္ကို ယေန႔ထိတိုင္ရွာမေတြ႔ရေသးေပ၊ ေအဒီ-၅-ရာစု ၄င္း
ေရာက္ခဲ့စဥ္က ဤေနရာတြင္ ရဟန္-ရဟတ္းမိန္းမ-၁၀၀၀-ခန္႔ထိေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္ဟုလည္း
ဆိုသည္ ၊ဤေနရာေတာ္မွာ ဘဒၵကမၻာ၌ပြင့္ေတာ္မူသည့္ ဘုရားရွင္တိုင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ
ဘုရားရွင္တိုင္းမစြန္႔ေသာ အဝိဇဟိတ ေနရာေတာ္ျမတ္(၄)ခုတြင္ တစ္ခုအပါအဝင္လည္းျဖစ္
သည္ ။

ယခုအခါ ဆံကိဆာ(Sankisa)ေခၚ ဗဆႏၱီပူရ္ရြာမွ အေရွ႔ဘက္နားတြင္တည္ရွိသည္ ေဒလီ-
ဗာရာဏသီ အေဝးေျပးကားလမ္းမမွေန၍ အနည္းငယ္ ဝင္ေရာက္လွ်င္ ေရာက္နိုင္သည္
ရွိကိုဟာဗာ-ဒ္ ႏွင့္ ဖရုကာဗာ-ဒ္ ဆက္သြယ္ထားသည့္ ရထားလမ္းေပၚရွိ -ပါခဏ-ဘူတာ
မွ -၅-မိုင္ခန္႔ကြာေဝးသည္ ၊ဥတၱရာပရာေဒရ္ျပည္နယ္ျဖစ္သည္ ၊ႏြားလာဥႆဘပံု စီးမိုးပါ
ရွိသည့္ အေသာကမင္းၾကီး၏ ေက်ာက္စာတိုင္တစ္တိုင္ကို ခုထိေတြ႔ျမင္နိုင္ေပသည္ ၊
ေက်ာက္စာတိုင္မွ အေရွ႔ဘက္တြင္ ၾကီးမားေသာ အေဆာက္အံုေဟာင္းတစ္ခု၏ အုဌ္ခံုရွိျပီး
အုဌ္ေလွကားငယ္ျဖင့္တက္ေရာက္နိုင္သည္ ။

ဟိႏၵဴေက်ာင္းႏွင့္တူသည့္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ငယ္တစ္ခုလည္းရွိသည္ အထဲတြင္ဆင့္တု
ေတာ္တစ္ဆူအား ဟိႏၵဴ နတ္ဘုရားႏွင့္မျခား မသပ္မရပ္တသားတည္း ထားရွိသည္ ၊အုဌ္နံရံ
ေဟာင္း လိုင္မုခ္ အေဆာင္ငယ္မ်ားတြင္လည္း နတ္လာ ဘုရားလားေကာင္းစြာ မခြဲျခားနိုင္
သည့္ ရုပ္တုငယ္မ်ားႏွင့္ ကိ်ဳးပဲ့ ေၾကမြေနေသာ ရုပ္ထု အစနမ်ားကိုေတြရေပသည္ ၊လက္ရွိ
တြင္ ၄င္း သကၤႆ၌ သီရိလကၤာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း တည္ရွိလာျပီျဖစ္
သည္ ။
                                             ျငိမ္းခ်မ္းေရးရိပ္ျမံဳ(၁၇)..သို႕....အရွင္ေရဝတ
| |