" မဟာသမယသုတ္ေတာ္ျဖစ္စဥ္ " - နယုန္လၿပည့္ မဟာသမယအခါေတာ္ေန႕ဓမၼလက္ေဆာင္


         " မဟာသမယသုတ္ေတာ္ျဖစ္စဥ္ "


- ၿမန္မာႏွစ္ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္၊ နယုန္လဆန္း ၁၄ ရက္။

ကပိလ၀တ္ျပည္ႏွင့္ ေကာလိယျပည္ ႏွစ္ျပည္ေထာင္အၾကားတြင္ ဧရာဟဏီ ျမစ္ၾကီးတစ္ခုက
နယ္ျခားအျဖစ္ စီးဆင္းကာရံလ်က္ရွိေလသည္။ ထုိျမစ္မွ ေရကိုယူ၍ ကမ္းနဖူးရွိ လယ္သမားမ်ားက
ေကာက္ပင္စုိက္ပ်ိဳးရာတြင္ သြယ္ယူ၍ သံုးစြဲၾကေလသည္။

ကပိလ၀တ္ ကမ္းဘက္မွ ေရကို ကပိလ၀တ္ျပည္သား လယ္သမားမ်ားက သံုးစြဲ၍ ေကာလိယ
ကမ္းဘက္မွ ေရကို ေကာလိယျပည္သား လယ္သမားမ်ားက ယူ၍ မိမိတုိ႔ လယ္ယာမ်ား
အတြင္းသို႔ စီးဆင္းေအာင္ သြယ္ယူကာ အသံုးျပဳၾကေလသည္။

တစ္ႏွစ္တြင္ မုိးနည္းပါး၍ ေရပူရွိန္အား ျပင္းထန္လ်က္ ဧရာဟဏီ ျမစ္အတြင္း ေရစီးျခင္း အားနည္း၍
လယ္သမားမ်ားအဖုိ႔ အခက္အခဲႏွင့္ၾကံဳစရာ ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။

ဤတြင္ ကပိလ၀တ္ျပည္သားမ်ား၊ လယ္သမားမ်ားက “ဤေရသည္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သံုးစြဲရန္
မေလာက္ငသျဖင့္ ငါတုိ႔ဘက္ကသာ ေရကုန္ယူ၍ သံုးမည္” ဟု ေကာလိယျပည္သား လယ္သမားမ်ားကို
ေျပာ၏။

ေကာလိယျပည္သား လယ္သမားမ်ားကလည္း “ႏွစ္ဖက္စလံုး၊ မသံုးေလာက္ဆုိျငား သင္တုိ႔စကား မွန္ေပ၏။
သုိ႔အတြက္ သင္တုိ႔ မသံုးၾကပါႏွင့္၊ ငါတုိ႔ ေကာလိယျပည္သား လယ္သမားမ်ားသာ သံုးၾကမည္၊ ဖယ္ၾကေလာ့”
ဟု ဆုိ၏။ ဤတြင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မေျပမလည္ျဖစ္ကာ လယ္သမားအခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ေဒါသ ျဖစ္ပြားၾကကာ
ရုိက္ႏွက္ သတ္ပုတ္ ၾကေလေတာ့သည္။

လယ္သမားခ်င္း ျဖစ္ေသာ ရန္ပြဲမွသည္ လယပုိင္ရွင္ခ်င္း ရုိက္ၾကႏွက္ၾကသည္အထိ ျဖစ္ရာမွ ႏွစ္ဖက္
ရြာစားခ်င္းပါ ရန္မီးပြားလာျပီး၊ ျမိဳ႕စားခ်င္း ရုိက္ႏွက္သတ္ပုတ္ၾကသည္ထိ ျဖစ္ကာ ျပည္ေထာင္ခ်င္း
မင္းတုိ႔ပါ တစ္ဆင့္တက္၍ ပါလာၾကျပီး ဧရာဟဏီျမစ္ကို အလယ္က ထား၍ တစ္ဖက္ကို မင္းသား
၂၅၀-စီ ဓား၊ လွံ၊ လက္နက္စြဲလ်က္ တုိက္ပြဲ၀င္ၾကရန္ ရက္ခ်ိန္းေၾကညာလုိက္သည္ထိ ၾကီးက်ယ္
သြားေလေတာ့သည္။ ထုိေန႔ကား နယုန္လျပည့္ေန႔ ျဖစ္၏။

ထုိျဖစ္အင္ကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္သည္ တစ္ဖက္ ၂၅၀-စီ ႏွစ္ဖက္ေပါင္းတံု ငါးရာကုန္ေသာ
သာကီ၀င္ မင္းသားတုိ႔၏ အသက္ဆံုးရူံးမူကိုလည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ျပည္ေထာင္မင္းခ်င္း စစ္ျပိဳင္ခင္းသျဖင့္
ျငိဳးသူရန္ဘက္ ဆက္လက္ျဖစ္ပြား သြားမည့္ေဘးကို လည္းေကာင္း တားဆီး ကယ္တင္ေတာ္မူရန္
ႏွစ္ဖက္အျပိဳင္ အႏုိင္လုယက္ စစ္ထြက္ရန္ဆုိင္မိေသာ အခ်ိန္တြင္ ေရာဟဏီျမစ္ဒအလယ္
အဇဋာေ၀ဟင္ ထက္ေကာင္းကင္တြင္ စ်ာန္ယာဥ္ သမာပတ္ ၀င္စားလ်က္ တန္႕နားကိုယ္ထင္
ျပေတာ္မူေလသည္။

ျမတ္ဗုဒၶသခင္ ေကာင္းကင္ျပင္တြင္ စ်ာန္ယာဥ္စီးကာ ၾကြခ်ီလာသည္ကို ျမင္သျဖင့္ ႏွစ္ဖက္ေသာ
သာကီ၀င္မင္းမ်ားသည္ လက္နက္မ်ား ေျမမွာခ်၍ ဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္ ဦးခိုက္ၾကေလသည္။ ထုိအခါ ဘုရားရွင္က ေရထက္ ေျမက၊ ေျမထက္ လူက၊ လူထက္ အက်င့္သီလက ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္းကို
ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။

ဘုရားရွင္၏ တရားကို နာၾကားရေသာ ကမ္းႏွစ္ဖက္မွ ဘုရား၏ ေဆြေတာ္ မ်ိဳးေတာ္မ်ားမွာ
အမ်က္ေျပျငိမ္း၍ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကိုဆပ္ရန္ တစ္ဖက္လွ်င္ ၂၅၀-စီေသာ သာကီ၀င္ မင္းတုိ႔အား ေပးအပ္လွဴဒါန္းရာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ မင္းသား ၅၀၀-ကို ရဟန္းျပဳလ်က္
မဟာ၀ုန္ေတာသို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။

ရဟန္းျဖစ္စ တရားမရမီ အခ်ိန္တြင္ ပ်င္းရိေနၾကသည္ကို သိေသာ ဘုရားသခင္သည္
ရဟန္း ငါးရာတို႔အား ဟိမ၀ႏၱာေတာရွိ(ကုဏာလ)အုိင္သုိ႔ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ စ်ာန္ျဖင့္
ေခၚသြားကာ ကမ႒ာန္း အားထုတ္ေစရာ ရဟႏၱာျဖစ္ၾကျပီး၊ မိမိတုိ႔၏ ကိုယ္ပုိင္ တန္ခိုးစ်ာန္ျဖင့္ မဟာ၀ုန္ေတာသို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာၾကေတာ့သည္။

ထုိရဟန္းငါးရာႏွင့္ တကြ ဘုရား၏ အသေရေတာ္ကို ဖူးေျမာ္ရန္ ေရာက္လာၾကေသာ စၾက၀ဠာ
အတြင္းရွိ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတုိ႔အား တစ္ဦးစီ၏ နာမည္မ်ားကို ျမတ္ဗုဒၶဘုရားက ေခၚေ၀ၚႏူတ္ဆက္ကာ မဟာသမယသုတ္ေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူေလသည္။

မဟာသမယသုတ္ေတာ္ကို ေဟာ္ေတာ္မူေသာေန႔သည္ကား နယုန္လျပည့္ေန႔ ျဖစ္သတည္း။
ထုိသို႔ နတ္၊ ျဗဟၼအေပါင္းတုိ႔အား တစ္ဦးစီ နာမည္မ်ားကို ေခၚေ၀ၚႏူတ္ဆက္ျပီး ေရာက္ရွိေသာ
နတ္၊ ျဗဟၼာ မ်ားသည္ စရိုက္တစ္ပါးလွ်င္ တစ္သုတ္စီ ခြဲျခားေဟာရေသာ္ အားလံုးကြ်တ္တမ္း၀င္
မည္ကို ျမင္ေတာ္မူေလသည္။

ထုိသို႔ ျမင္ေတာ္မူျပီး စရုိက္ အားၾကီးသူတို႔ နားလည္လြယ္ရန္ အေမးအေျဖျပဳ၍ ေဟာမွ သင့္မည္ဟု
ယူဆ၍ နိမၼိတဘုရားတစ္ဆုိ ကုိယ္ေတာ္ႏွင့္ တူစြာဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍ ႏွစ္ဆူေသာဘုရားရွင္တုိ႔သည္
ရာဂစရုိက္ အားၾကီးသူတုိ႔အတြက္ (သမၼာပရိဗၺာဇနိယသုတ္၊ ေဒါသစရုိက္အားၾကီးသူတုိ႔အတြက္ (ကလဟ၀ိ၀ါဒသုတ္)၊ ေမာဟစရုိက္အားၾကီးသူတုိ႔ အတြက္ (မဟာဗ်ဴဟသုတ္)၊ သဒၵါစရုိက္
အားၾကီးသူတုိ႔အတြက္ (တု၀ဋကသုတ္)၊ ၀ိတက္စရုိက္ အားၾကီးသူတုိ႔အတြက္ (စူဠဗ်ဴဟသုတ္)၊
ပညာစရုိက္ အားၾကီးသူတို႔အတြက္ (ပုရာေဘဒသုတ္) တုိ႔ကို အျပန္အလွန္ အေမးအေျဖျပဳ၍
ေဟာေတာ္မူေလသည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ မဟာသမယသုတ္ေတာ္ ျဖစ္ေပၚ ရြတ္ဆုိ ပြားမ်ားလာၾကသည္။

တရားေတာ္ျမတ္အဆုံးမွာေတာ့ နတ္၊ျဗဟၼာေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္းစီ အရဟတၱဖုိလ္ သုိ႔ေရာက္ရွိၾက ပါတယ္။
ေသာတာပတၱိဖုိလ္၊ သကဒါဂါမိဖုိလ္၊ အနာဂါမိဖိုလ္ ေရာက္ၾကေသာနတ္ျဗဟၼာ တုိ႔ကား မ်ားၿပားလြန္း၍
ေရတြက္ လုိ႔ေတာင္မရႏုိင္ပါ။

နယုန္လျပည့္ေန႔ ရဲ႔ထူးျမတ္တဲ့ဂုဏ္အင္ေတြကုိ တြက္စစ္ရင္ ---။
  • ၁။ ေရလုပြဲဆင္ႏႊဲၾကေသာ ႏွစ္ျပည္ေထာင္သားတုိ႔ ျငင္းခုံ ခုိက္ရန္ေဘးမွကင္းေဝျခင္း။
  • ၂။ ကပိလဝတ္နဲ႔ ေကာလိယ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ စစ္ခင္းေတာ့မည့္ ေဘးအႏၱရာယ္မွာကင္းေဝးၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းေရးရ တဲ့ေန႔ျဖစ္ျခင္း။
  • ၃။ရဟန္း-၅၀၀-လုံး ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူ တဲ့ေန႔ျဖစ္ ျခင္း။
  • ၄။နတ္၊ျဗဟၼာ၊အသူရာ၊ဂဠဳန္၊နဂါးမ်ား ရဟန္းေတာ္မ်ား ဤ-တစ္ႀကိမ္တည္းသာ စုရုံးမိေသာေန႔ ျဖစ္ျခင္း။
  • ၅။မဟာသမယကုိအေၾကာင္းျပဳ၍ ရန္ဘက္ျဖစ္ေသာ ဂ႒ဳန္နဲ႔ နဂါး ခုိက္ရန္မဖက္၊ ေမတၱာသက္ ဝင္ေသာေန႔ျဖစ္ျခင္း။
  • ၆။မဟာသမယ ဆုိင္ရာ သုတၱန္ခုႏွစ္မ်ဳိးကုိ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူေသာေန႔ျဖစ္၍ ထူးျခားျခင္း။

                        " မဟာသမယသုတ္ပါဠိ "

၁။ ဧ၀ံ ေမ သုတံ-ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ သေကၠသု ၀ိဟရတိ ကပိလ၀တၳဳသိၼ ံ
မဟာ၀ေန မဟတာ ဘိကၡဳသံေဃန သဒၶိ ံ ပဥၥမေတၱဟိ ဘိကၡဳသေတဟိ
သေဗၺေဟ၀ အရဟေႏၱဟိ၊ ဒသဟိ စ ေလာကဓာတူဟိ ေဒ၀တာ ေယဘုေယ်န
သႏၷိ-ပတိတာ ေဟာႏိၱ ဘဂ၀ႏံၱ ဒႆနာယ, ဘကၡဳသံဃဥၥ။

အထ ေခါ စတုႏၷံ သုဒၶါ၀ါသကာယိကာနံ ေဒ၀တာနံ ဧတဒေဟာသိ “အယံ ေခါ ဘဂ၀ါ
သေကၠသု ၀ိဟရတိ ကပိလ၀တၳဳသိၼ ံ မဟာ၀ေန မဟတာ ဘိကၡဳသံေဃန သဒၶိ ံ
ပဥၥမေတၳဟိ ဘိကၡဳသေတဟိ သေဗၺေဟ၀ အရဟေႏၱဟိ၊ ဒသဟိ စ ေလာကဓာတူဟိ
ေဒ၀တာ ေယဘုေယ်န သႏၷိပတိတာ ေဟာႏိ ၱ ဘဂ၀ႏံ ၱ ဒႆနာယ, ဘိ ကၡဳသံဃဥၥ။
ယံႏူန မယမၸိ ေယန ဘဂ၀ါ, ေတႏုပသကၤေမယ်ာမ၊ ဥပသကၤမိတြာ ဘဂ၀ေတာ
သႏိၱေက ပေစၥကံ ဂါထံ ဘာေသယ်ာမာ” တိ။

ျဗဟၼာေလးဦး၏ လက္ေဆာင္ဂါထာ

အထ ေခါ တာ ေဒ၀တာ ေသယ်ထာပိ နာမ ဗလ၀ါ ပုရိေသာ သမိဥၨိတံ ၀ါ
ဗာဟံ ပသာေရယ်, ပသာရိတံ ၀ါဗာဟံ သမိေဥၨယ်။ ဧ၀ေမ၀ သုဒၶါ၀ါေသသု
ေဒေ၀သ အႏၱရဟိတာ ဘဂ၀ေတာ ပုရေတာ ပါတုရေဟသံု။ အထေခါ
တာ ေဒ၀တာ ဘဂ၀ႏံၱ အဘိ၀ါေဒတြာ ဧကမႏံ ၱ အ႒ံသု။ ဧကမႏံ ၱ ဌိတာ
ေခါ ဧကာ ေဒ၀တာ ဘဂ၀ေတာ သႏိ ၱေက ဣမံ ဂါထံ အဘာသိ-

“မဟာသမေယာ ပ၀နသိၼ ံ၊
ေဒ၀ကာယာ သမာဂတာ။
အာဂတ’မွ ဣမံ ဓမၼသမယံ၊
ဒကၡိတာေယ အပရာဇိတသံဃ” ႏိ ၱ။


၂။ အထ ေခါ အပရာ ေဒ၀တာ ဘဂ၀ေတာ သႏိ ၱေက ဣမံ ဂါထံ အဘာသိ-
“တၾတ ဘိကၡေ၀ါ သမာဒဟံသု၊
စိတၱမတၱေနာ ဥဇုကံ အကံသု။
သာရထီ၀ ေနတၱာနိ ဂေဟတြာ၊
ဣျႏၵိယာနိ ရကၡႏိ ၱ ပ႑ိတာ” တိ။


၃။ အထ ေခါ အပရာ ေဒ၀တာ ဘဂ၀ေတာ အႏိ ၱေက ဣမံ ဂါထံ အဘာသိ -
“ေဆတြာ ခီလံ ေဆတြာ ပလိဃံ၊
ဣႏၵခီလံ ဦဟစၥ မေနဇာ။
ေတ စရႏိ ၱ သုဒၶါ ၀ိမလာ၊
စကၡဳမတာ သုဒႏ ၱာ သုသုနာဂါ” တိ။


၄။ အထ ေခါ အပရာ ေဒ၀တာ ဘဂ၀ေတာ သႏိ ၱေက ဣမံ ဂါထံ အဘာသိ -
“ေယေကစိ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂတာေသ၊
န ေတ ဂမိႆႏိ ၱအပါယဘူမိ ံ။
မဟာယ မာႏုသံ ေဒဟံ၊
ေဒ၀ကာယံ ပရိပူေရႆႏီ ၱ” တိ။

နတ္၊ ျဗဟၼာတုိ႔၏ အစည္းအေ၀း
၅။ အထ ေခါ ဘဂ၀ါ ဘိကၡဴ အာမေႏၱသိ “ေယဘုေယ်န ဘိကၡေ၀ ဒသသု
ေလာကဓာတူသု ေဒ၀တာ သႏၷိပတိတာ ေဟာႏိ ၱ တထာဂတံ ဒႆနာယ
ဘိကၡဳသံဃဥၥ။
ေယပိ ေတ ဘိကၡေ၀ အေဟသံု အတီတမဒၶါနံ အရဟေႏၱာ သမၼာသမၺဳဒၶါ၊
ေတသမၸိ ဘဂ၀ႏၱာနံ ဧတံပရမာေယ၀ ေဒ၀တာ သႏၷိမတိတာ အေဟသံု
ေသယ်ထာပိ မယံွ ဧတရဟိ။
ေယပိေတ ဘိကၡေ၀ ဘ၀ိႆႏိၱ အနာဂတမဒၶါနံ အရဟေႏၱာသမၼာသမၺဳဒၶါ၊
ေတသမၸိ ဘဂ၀ႏၱာနံ ဧတံပရမာေယ၀ ေဒ၀တာ သႏၷိပတိကာ ဘ၀ိႆႏိၱ
ေသယ်ထာပိ မယွံ ဧတရဟိ။
အာစိကၡိႆာမိ ဘိကၡေ၀ ေဒ၀ကာယာနံ နာမာနိ၊ ကိတၱယိႆာမိ ဘိကၡေ၀
ေဒ၀ကာယာနံ နာမာနိ၊ ေဒေသႆာမိ ဘိကၡေ၀ ေဒ၀ကာယာနံ နာမာနိ၊
တံ သုဏာထ, သာဓုကံ မနသိကေရာထ, ဘာသိႆာ မီ” တိ။ “ဧ၀ံ ဘေႏ ၱ” တိ
ေခါ ေတ ဘိကၡဴ ဘဂ၀ေတာ ပစၥေႆာသံု။
ဘ၀ါ ေတဒေ၀ါစ -

ရဟန္းတို႕ ဒီဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ ၀င္စားျခင္း

၁။ သိေလာက’ မႏုႆာမိ၊ ယတၳ ဘုမၼာ တဒႆိတာ။
ေယ သိတာ ဂိရိဂဗ ၻရံ၊ မဟိတတၱာ သမာဟိတာ။


၂။ ပုထူသီဟာ၀ သလႅီနာ၊ ေလာမဟံသာ ဘိသမ ၻဳေနာ။
ၾသဒါတမနသာ သုဒၶါ၊ ၀ိပၸသႏၷ’ မနာ၀ိလာ။


၃။ ဘိေယ်ာ ပဥၥသေတ ဉတြာ၊ ၀ေန ကာပိလ၀တၳေ၀။
တေတာ အာမႏ ၱယီ သတၳာ၊ သာ၀ေက သာသေန ရေတ။


၄။ ေဒ၀ကာယာ အဘိကၠႏ ၱာ၊ ေတ ၀ိဇာနာထ ဘိကၡေ၀ါ။
ေတ စ အာတပၸ’ မကရုံ၊ သုတြာ ဗုဒၶႆ သာသနံ။


၅။ ေတသံ ပါတုရဟု ဉာဏံ၊ အမႏုႆာနဒႆနံ။
အေပၸေက သတမဒၵကၡဳံ၊ သဟႆံ အထ သတၱရိ ံ။


၆။ သတံ ဧေက သဟႆာနံ၊ အမနုႆာန’ မဒၵသံု။
အေပၸေကနႏ ၱ’ မဒၵကၡဳံ၊ ဒိသာ သဗၺာ ဖုဋာ အဟံု။


နတ္တုိ႔၏အမည္ကိုေဟာျခင္း

၇။ တဥၥ သဗၺံ အဘိညာယ၊ ၀ ၀တၳိတြာန စကၡဳမာ။
တေတာ အာမႏ ၱယီ သတၳာ၊ သာ၀ေက သာသေန ရေတ။


၈။ ေဒ၀ကာယာ အဘိကၠႏ ၱာ၊ ေတ ၀ိဇာနာထ ဘိကၡေ၀ါ။
ေယ ေ၀ါ’ ဟံ ကိတၱယိႆာမိ၊ ဂိရာဟိ အႏုပုဗၺေသာ။


၉။ သတၱသဟႆာ ေတ ယကၡာ၊ ဘုမၼာ ကပိလ၀တၳ၀ါ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၁၀။ ဆသဟႆာ ေဟမ၀တာ၊ ယကၡာ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၁၁။ သာတာဂိရာ တိသဟႆာ၊ ယကၡာ နာနတၱသဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၁၂။ ဣေစၥေတ ေသာဠသသဟႆာ၊
ယကၡာ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၁၃။ ေ၀သာမိတၱာ ပဥၥသတာ၊ ယကၡာ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၁၄။ ကုမီ ၻေရာ ရာဇဂဟိေကာ၊ ေ၀ပုလႅႆ နိေ၀သနံ။
ဘိေယ်ာနံ သတသဟႆံ၊ ယကၡာနံ ပယိရူပါသတိ။
ကုမီ ၻေရာ ရာဇဂဟေကာ၊ ေသာပါဂါ သမိတိ ံ ၀နံ။


၁၅။ ပုရိမဥၥ ဒိသံ ရာဇာ၊ ဓတရေ႒ာ ပသာသတိ။
ဂႏၶဗၺာနံ အဓိပတိ၊ မဟာရာဇာ ယသာႆိေသာ။


၁၆။ ပုတၱာပိ တႆ ဗဟေ၀ါ၊ ဣႏၵနာမာ မဟဗၺလာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၁၇။ ဒကၡိဏဥၥ ဒိသံ ရာဇာ၊ ၀ိရူေဠွာ တံ ပသာသတိ။
ကုမ ၻ႑ာနံ အဓိပတိ၊ မဟာရာဇာ ပသႆိေသာ။


၁၈။ ပုတၱာပိ တႆ ဗဟေ၀ါ၊ ဣႏၵနာမာ မဟဗၺလာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၁၉။ ပစိ ၦမဥၥ ဒိသံ ရာဇာ၊ ၀ိရူပေကၡာ ပသာသတိ။
နဂါနဥၥ အဓိပတိ၊ မဟာရာဇာ ယသႆိေသာ။


၂၀။ ပုတၱာပိ တႆ ေဟေ၀ါ၊ ဣႏၵနာမာ မဟဗၺလာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၂၁။ ဥတၱရဥၥ ဒိသံ ရာဇာ၊ ကုေ၀ေရာ တံ ပသာသတိ။
ယကၡာနဥၥ အဓိပတိ၊ မဟာရာဇာ ယသႆိေသာ။


၂၂။ ပုတၱာပိ တႆ ဗဟေ၀ါ၊ ဣႏၷနာမာ မဟဗၺလာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၂၃။ ပုရိမံ ဒိသံ ဓတရေဠွာ၊ ဒကၡိေဏန ၀ိရူဠွေကာ။
ပစိ ၦေမန ၀ိရူပေကၡာ၊ ကုေ၀ေရာ ဥတၱရံ ဒိသံ။


၂၄။ စတၱာေရာ ေတ မဟာရာဇာ၊ သမႏ ၱာ စတုေရာ ဒိသာ။
ဒဒၵလႅမာနာ အ႒ံသု၊ ၀ေန ကပိလ၀တၳေ၀။


၂၅။ ေတသံ မာယာနိေနာ ဒါသာ၊ အာဂံု ၀ဥၥနိကာ သဌာ။
မာယာ ကုေဋ႑ဳ ၀ိေဋ႑ဳ၊ ၀ိဋဳစၥ ၀ိဋဳေဋာ သဟ၊
စႏၵေနာ ကာမေသေ႒ာ စ၊ ကိႏၷိဃ႑ဳ နိဃ႑ဳ စ။


၂၆။ ပနာေဒါ ၾသပမေညာ စ၊ ေဒ၀သူေတာ စ မာတလိ။
စိတၱေသေနာ ဟ ဂႏၶေဗၺာ၊ နာေဠွာရာဇာ ဇေနသေဘာ။
အာဂါ ပဥၥသိေခါ ေစ၀၊ တိမၺရူ သူရိယ ၀စ ၦသာ။


၂၇။ ဧေတ စေည စ ရဇာေနာ၊ ဂႏၶဗၺာ သဟ ရာဇူဘိ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


နဂါးဂဠဳန္တုိ႔ အမည္ကို ေဟာျခင္း

၂၈။ အထာဂံု နာဂသာ နာဂါ၊ ေ၀သာလာ သဟတစ ၦကာ။
ကမၸလႆတရာ အာဂံု၊ ပါယာဂါ သဟ ဉာတိဘိ။


၂၉။ ယာမုနာ ဓတရ႒ာ စ၊ အဂူ နာဂါ ယသႆိ္ေနာ။
ဧရာ၀ေဏာ မဟာနာေဂါ၊ ေသာပါဂါ သမိတိ ံ ၀နံ။


၃၀။ ေယ နာဂရာေဇ သဟသာ ဟရႏိ ၱ၊
ဒိဗၺာ ဒိဇာ ပကၡီ ၀ိသုဒၶစကၡဴ။

ေ၀ဟာယသာ ေတ ၀နမဇၥ်ပတၱာ၊
စိၾတာ သု၀ဏၰ ဣတိ ေတသ နာမံ။


၃၁။ အဘယံ တဒါ နာဂရာဇာန’ မာသိ၊
သုပဏၰေတာ ေခမ’မကာသိ ဗုေဒၶါ။
သဏွာဟိ ၀ါစာဟိ ဥပ၀ွယႏ ၱာ၊
နာဂါ သုပဏၰာ သရဏ’မကံသု ဗုဒၶံ။


အသူရာႏွင့္ မာရ္နတ္

၃၂။ ဇိတာ ၀ဇိရဟေတၳန၊ သမုဒၵံ အသုရာသိတာ၊
ဘာတေရာ ၀ါသ၀ေႆေတ၊ ဣဒၶိမေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။


၃၃။ ကာလကဥၥာ မဟာဘိသၼာ၊ အသုရာ ဒါနေ၀ဃသာ။
ေ၀ပစိတၱိ သုစိတၱိ စ၊ မဟာရာေဒါ နမုစီ သဟ။


၃၄။ သတဥၥ ဗလိပုတၱာနံ၊ သေဗၺ ေ၀ေရာစ နာမကာ။
သႏၷယွိတြာ ဗလိေသနံ၊ ရာဟုဘဒၵ’မုပါဂမံု။
သမေယာ ဒါနိ ဘဒၵေႏ ၱ၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ။


၃၅။ အာေပါ စ ေဒ၀ါ ပထ၀ီ၊
ေတေဇာ ၀ါေယာ တဒါဂမံု။
၀ရုဏာ ၀ါရဏာ ေဒ၀ါ၊
ေသာေမာ စ ယသသာ သဟ။
ေမတၱာ ကရုဏာ ကာယိကာ၊
အာဂံု ေဒ၀ါ ယသႆိေနာ။


၃၆။ ဒေသေတ ဒသဓာ ကာယာ၊ သေဗၺ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၃၇။ ေ၀႑ဳေဒ၀ါ သဟလိ စ၊ အသမာ စ ဒုေ၀ ယမာ။
စႏၵယႆူပနိသာ ေဒ၀ါ၊ စႏၵမာဂံု ပုရကၡတြာ။


၃၈။ သူရိယႆူပနိသာ ေဒ၀ါ၊ သူရိယမာဂံု ပုရကၡတြာ။
နကၡတၱာနိ ပုရကၡတြာ၊ အာဂံု မႏၵသလာဟကာ။
၀သူနံ ၀ါသေ၀ါ ေသေ႒ာ၊ သေကၠာပါဂါ ပုရိႏၵေဒါ။


၃၉။ ဒေသေတ ဒသဓာ ကာယာ၊ သေဗၺ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၄၀။ အထာဂံု သဟဘူ ေဒ၀ါ၊ ဇလမဂၢိ သိခါရိ၀။
အရိ႒ကာ စ ေရာဇာ စ၊ ဥမာပုပၸ နိဘာသိေနာ။


၄၁။ ၀ရုဏာ သဟဓမၼာ ဟ၊ အစၥဳတာ စ အေနဇကာ။
သူေလယ်ရုစိရာ အာဂံု၊ အာဂံု ၀ါသ၀ေနသိေနာ။


၄၂။ ဒေသေတ ဒသဓာ ကာယာ၊ သေဗၺ နာနတၱ၀ ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၄၃။ သမာနာ မဟာသမာနာ၊ မႏုသာ မာႏုသုတၱမာ။
ခိုၮဒါသိကာ အာဂံု၊ အာဂံု မေနာပေဒါသိကာ။


၄၄။ အာထာဂံု ဟရေယာ ေဒ၀ါ၊
ေယ စ ေလာဟိတ၀ါသိေနာ။
ပါရဂါ မဟာပါရဂါ။
အာဂံု ေဒ၀ါ ယသႆိေနာ။


၄၅။ ဒေသေတ ဒသဓာ ကာယာ၊ သေဗၺ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၄၆။ သုကၠာ ကရမ ၻာ အရုဏာ၊ အာဂံု ေ၀ဃနသာ သဟ။
ၾသဒါတဂယွာ ပါေမာကၡာ၊ အာဂံုေဒ၀ါ ၀ိစကၡဏာ။


၄၇။ သဒါမတၱာ ဟာရဂဇာ၊ မိႆကာ စာ ယသႆိေနာ။
ထနယံ အာဂ ပဗၺဳေႏၷာ၊ ေယာ ဒိသာ အဘိ၀ႆတိ။


၄၈။ ဒေသေတ ဒသဓာ ကာယာ၊ သေဗၺနာတၱ ၀ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၄၉။ ေခမိယာ တုသိတာ ယာမာ၊ က႒ကာ စ ယသႆိေနာ။
လမၺီတကာ လာမေသ႒ာ၊ ေဇာတိနာမာ စ အာသ၀ါ။
နိမၼာနရတိေနာ အာဂံု၊ အထာဂံု ပရနိမၼိတာ။


၅၀။ ဒေသေတ ဒသဓာ ကာယာ၊ သေဗၺ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။
ဣဒၶိမေႏ ၱာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏ ၱာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴနံ သမိတိ ံ ၀နံ။


၅၁။ သေ႒ေတ ေဒ၀နိကာယာ၊ သေဗၺ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။
နာမႏြေယန အာဂစ ၦံဳ၊ ေယ စေည သဒိသာ သဟ။


၅၂။ ပ၀ု႒ဇာတိ’ မခိလံ၊ ၾသဃတိဏၰ’ မနာသ၀ံ။
ဒေကၡ ေမာဃတရံ နာဂံ၊ စႏၵံ၀ အသိတာတိဂံ။


ျဗဟၼာမ်ား


၅၃။ သုျဗဟၼာ ပရမေတၱာ စ၊ ပုတၱာ ဣဒၶိမေတာ သဟ။
သနကၤုမာေရာ တိေႆာ စ၊ ေသာပါဂ သမိတိ ံ ၀နံ။


၅၄။ သဟႆံ ျဗဟၼေလာကာနံ၊
မဟာျဗဟၼာဘိတိ႒တိ။
ဥပပေႏၷာ ဇုတိမေႏ ၱာ၊
ဘိသၼာကာေယာ ယႆႆိေယာ။


၅၅။ ဒေသတၳ ဣႆရာ အာဂံု၊ ပေစၥက၀သ၀တၱိေနာ။
ေတသဥၥ မဇၥ်ေတာ အာဂ၊ ဟာရိေတာ ပရိ၀ါရိေတာ။


မာရ္နတ္ ေႏွာင့္ယွက္ပံု

၅၆။ ေတ စ သေဗၺ အဘိကၠေႏ ၱ၊ သဣေႏၵ ေဒေ၀ သျဗဟၼေက။
မာရေသနာ အဘိကၠာမိ၊ ပႆ တဏွႆ မႏၵိယံ။


၅၇။ ဧထ ဂဏွထ ဗႏၶထ၊ ရာေဂန ဗဒၶ’ မတၳဳ ေ၀ါ။
သမႏ ၱာ ပရိ၀ါေရထ၊ မာေ၀ါ မုဥၥိတၳ ေကာစိနံ။


၅၈။ ဣတိ တတၳ မဟာေသေနာ၊ ကေဏွာ ေသနံ အေပသယိ။
ပါဏိနာ တလ’ မာဟစၥ၊ သရံ ကတြာန ေဘရ၀ံ။


၅၉။ ယထာ ပါ၀ုႆေကာ ေမေဃာ၊
ထနယေႏ ၱာ သ၀ိဇၨဳေကာ။
တဒါ ေသာ ပစၥဳဒါ၀တၱိ၊
သကၤုေဒၶါ အသယံ၀ေသ။


၆၀။ တဥၥ သဗၺံ အဘိညာယ၊
၀ ၀တၳိတြာန စကၡဳမာ။
တေတာ္ အာမႏ ၳယီ သတၳာ၊
သာ၀ေက သာသေန ရေတ။
မာရေသနာ အဘိကၠႏ ၱာ၊
ေတ ၀ိဇာနာထ ဘိကၡေ၀ါ။


၆၁။ ေတ စ အာတပၸ’ မကရုံ၊ သုတြာ ဗုဒၶႆ သာသနံ။
၀ီတရာေဂဟိ ပကၠာမံု၊ ေနသံ ေလာမာပိ ဣဥၨယံု။


၆၂။ သေဗၺ ၀ိဇိတသဂၤါမာ၊
ဘယဘီတာ ယသႆိေနာ။
ေမာဒႏိ ၱသဟ ဘူေတဟိ၊
သာ၀ကာ ေတ ဇေနသုတာတိ။
မဟာသမယသုတၱံ နိ႒ိတံ။

မဟာသမယသုတ္ (နတ္အစည္းအေဝး)
အနက္


၁။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ -

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သကၠတိုင္း ကပိလဝတ္ျပည္ မဟာဝုန္ေတာ၌ ငါးရာမွ်ေသာ အလံုးစံု ရဟႏၲာခ်ည္းျဖစ္ေသာ ရဟန္းသံဃာမ်ားစြာႏွင့္အတူ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ (စၾကာဝဠာတစ္ေထာင္စီ ရွိ ေသာ) ေလာကဓာတ္တိုက္ ဆယ္ခုတို႔မွ နတ္ျဗဟၼာတို႔ သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားကို လည္းေကာင္း ရဟန္း သံဃာ ကို လည္းေကာင္း ဖူးေျမာ္ျခင္းငွါ အမ်ားအားျဖင့္ စည္းေဝး လာေရာက္ကုန္၏။


ထိုအခါ သုဒၶါဝါသဘံု၌ ေနေသာ ျဗဟၼာေလးဦးတို႔အား ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ ျဖစ္၏-
''ဤျမတ္စြာဘုရားသည္ သကၠတိုင္း ကပိလဝတ္ျပည္ မဟာဝုန္ေတာ၌ ငါးရာမွ်ေသာ အလံုးစံု ရဟႏၲာခ်ည္း ျဖစ္ေသာ ရဟန္း သံဃာမ်ားစြာႏွင့္အတူ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏၊ (စၾကာဝဠာ တစ္ေထာင္စီရွိေသာ) ေလာကဓာတ္တိုက္ ဆယ္ခုတို႔မွ နတ္တို႔သည္ လည္း ျမတ္စြာဘုရားကို လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းသံဃာကိုလည္းေကာင္း ဖူးေျမာ္ျခင္းငွါ အမ်ားအားျဖင့္ စည္းေဝး လာေရာက္ ကုန္၏။ ငါတို႔သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံေတာ္၌ အသီးသီး ဂါထာ တစ္ပုဒ္စီ ရြတ္ဆိုရမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု (အၾကံျဖစ္၏)။


၂။ ထိုအခါ ထိုျဗဟၼာ (ေလးဦး) တို႔သည္ ဥပမာအားျဖင့္ ခြန္အားရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ေကြးေသာလက္ ကို ဆန္႔သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဆန္႔ေသာ လက္ကို ေကြးသကဲ့သို႔လည္းေကာင္းဤအတူ သုဒၶါဝါသ ျဗဟၼာဘံုမွ ကြယ္ခဲ့၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေရွ႕ေတာ္၌ ထင္ရွားေပၚလာကုန္၏။


ထို႔ေနာက္ ထိုျဗဟၼာ တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္ၿပီးလွ်င္ တစ္ဦးေသာ ျဗဟၼာသည္ ျမတ္စြာ ဘုရား၏ အထံေတာ္၌ ဤဂါထာကို ရြတ္ဆို၏-

''(အသွ်င္ဘုရား) မဟာဝုန္ေတာ၌ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔သည္ စု႐ံုးလာၾကသျဖင့္ အစည္းအေဝး ႀကီးျဖစ္လ်က္ ရွိေနပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔ သည္ (ကိေလသာရန္သူတို႔) မေအာင္ႏိုင္ေသာ သံဃာေတာ္ ကို ဖူးေျမာ္ျခင္းငွါ ဤတရားသဘင္ အစည္းအေဝးသို႔ လာေရာက္ ပါကုန္၏'' ဟု (ရြတ္ဆို၏)။


ထို႔ေနာက္ တစ္ဦးေသာ ျဗဟၼာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံေတာ္၌ ဤဂါထာကို ရြတ္ဆို၏-

''(အသွ်င္ဘုရား) ထို (အစည္းအေဝး) ၌ ရဟန္းတို႔သည္ မိမိစိတ္ကို တည္ၾကည္ေစလွ်က္ ေျဖာင့္မတ္စြာ ျပဳထားပါကုန္၏၊ ရထားထိန္း သည္ (ျမင္းဇက္) ႀကဳိးတို႔ကို ကိုင္၍ ထိန္းသကဲ့သို႔ ပညာရွိ (ရဟန္း) တို႔သည္ ဣေႁႏၵတို႔ကို ထိန္းသိမ္းေတာ္မူ ၾကပါကုန္၏'' ဟု (ရြတ္ဆို၏)။


ထို႔ေနာက္ တစ္ဦးေသာ ျဗဟၼာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံေတာ္၌ ဤဂါထာကို ရြတ္ဆို၏-

''(အသွ်င္ဘုရား) ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းစြာ ဆံုးမထားၿပီးျဖစ္၍ တဏွာကင္းလ်က္ သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္ေသာ ထိုရဟႏၲာငယ္ တို႔သည္ (ရာဂ ေဒါသ ေမာဟတည္းဟူေသာ) ခလုတ္တံသင္းႏွင့္တံခါး က်ည္မင္းတုပ္ကို ျဖတ္ၿပီး လွ်င္ (ရာဂ ေဒါသ ေမာဟတည္း ဟူေသာ) တံခါးတိုင္ကို ႏုတ္၍ လွည့္လည္ သြားလာ ေနၾကကုန္ ၏'' ဟု (ရြတ္ဆို၏)။


ထို႔ေနာက္ တစ္ဦးေသာ ျဗဟၼာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံေတာ္၌ ဤဂါထာကို ရြတ္ဆို၏-

''(အသွ်င္ဘုရား) ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္သူ အားလုံးတို႔သည္ အပါယ္ ဘံုသို႔ မေရာက္ၾက ပါကုန္ လတၱံ႕၊ လူ႕ခႏၶာကို စြန္႔ပယ္၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ၾကပါကုန္ လတၱံ႕'' ဟု (ရြတ္ဆို၏)။


၃။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-

''ရဟန္းတို႔ (စၾကာဝဠာတစ္ေထာင္စီရွိေသာ) ေလာကဓာတ္ဆယ္ခုတို႔မွ နတ္ျဗဟၼာတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား ကို လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းသံဃာကိုလည္းေကာင္း ဖူးေျမာ္ျခင္းငွါ အမ်ားအားျဖင့္ စည္းေဝး လာေရာက္ၾက ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ အတိတ္ကာလ၌ ပြင့္ေတာ္မူကုန္ေသာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူ ထိုက္ကုန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ လက္ထက္ေတာ္၌လည္း ယခု ငါ၏ လက္ထက္၌ ကဲ့သို႔ ဤမွ်အတိုင္း အရွည္ရွိေသာ နတ္ျဗဟၼာတို႔သည္ စည္းေဝးခဲ့ၾကကုန္ၿပီ။

ရဟန္းတို႔ အနာဂတ္ကာလ၌ ပြင့္ေတာ္မူလတၱံ႕ကုန္ေသာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူ ထိုက္ကုန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ လက္ထက္ေတာ္၌လည္း ယခုငါ၏ လက္ထက္၌ကဲ့သို႔ ဤမွ် အတိုင္းအရွည္ ရွိေသာ နတ္ျဗဟၼာတို႔သည္ စည္းေဝးၾကကုန္လတၱံ႕။

ရဟန္းတို႔ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔၏ အမည္တို႔ကို ေျပာၾကားေပအံ့၊ ရဟန္းတို႔ နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းတို႔၏ အမည္တို႔ကို ေၾကျငာေပအံ့၊ ရဟန္းတို႔ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔၏ အမည္တို႔ကို ေဟာၾကား ေပအံ့၊ ထိုစကားကို နာၾကားၾကေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းၾကေလာ့၊ ေဟာျပေပအံ့''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

''ေကာင္းပါၿပီ အသွ်င္ဘုရား''ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံကုန္၏။


၄။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏-

(ရဟန္းတို႔) ဂါထာဖြဲ႕၍ ေဟာၾကားေပအံ့၊ အၾကင္ရဟန္းတို႔သည္ ဘုမၼစိုးနတ္တို႔ မွီဝဲေနထိုင္ရာ ျဖစ္ေသာ ထိုထိုအရပ္ကို မွီ၍ ေနကုန္၏၊ ေတာင္ေခါင္းကို မွီ၍ ေန ကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔သည္နိဗၺာန္သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာ စိတ္ရွိကုန္၏၊ တည္ ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိကုန္၏၊ ထိုမ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ၾကက္သီးေမြးညင္းမွ် ထျခင္း မရွိမူ၍ ျခေသၤ့မင္းကဲ့သို႔ တစ္းပါးတည္း ကိန္းေအာင္းေလ့ရွိ ကုန္၏၊ ျဖဴစင္ေသာ စိတ္ရွိ၍ ေနာက္က်ဳ ကင္းလ်က္ သန္႔ရွင္း ၾကည္လင္ကုန္၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကပိလဝတ္ျပည္ မဟာဝုန္ေတာ၌ တပည့္သာဝက ငါးရာေက်ာ္တို႔သာသနာေတာ္ဝယ္ ေမြ႕ေလ်ာ္ ေနၾကသည္ကို သိေတာ္မူ၍၊ ရဟန္း တို႔ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔ေရွး႐ႈလာေရာက္လ်က္ ရွိကုန္၏၊ ထို (နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္း) တို႔ကို (ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ျဖင့္) သိကုန္ေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ထိုရဟန္းတို႔ သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမကို ၾကားနာရ၍ (သိျခင္းငွါ) အားထုတ္ ကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႔အား နတ္ျဗဟၼာတို႔ကို ျမင္စြမ္းႏိုင္ေသာ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္သည္ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚ၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ နတ္ျဗဟၼာတစ္ရာကို ျမင္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ ေသာ ရဟန္းတို႔သည္တစ္ေထာင္ကို အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ခုနစ္ေသာင္းကို အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ နတ္ျဗဟၼာ တစ္သိန္းကို ျမင္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ နတ္ျဗဟၼာ အနႏၲကို ျမင္ကုန္၏၊ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔သည္ နတ္ျဗဟၼာတို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လ်က္ ရွိကုန္၏။ ထိုအခါ စကၡဳငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထို (ရဟန္းတို႔၏ အသီးသီးျမင္ပံု) အလံုးစံုကို ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ပိုင္းျခားမွတ္သားေတာ္မူၿပီး လွ်င္ သာသနာေတာ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္ေသာ တပည့္သာဝကာတို႔အား မိန္႔ေတာ္ မူ၏-

ရဟန္းတို႔ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔သည္ ေရွးရႈလာေရာက္လ်က္ ရွိကုန္၏၊ ထို (နတ္ျဗဟၼာအေပါင္း) တို႔ကို (ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ျဖင့္) သိကုန္ေလာ့၊ ယင္းနတ္ျဗဟၼာတို႔ ကို သင္တို႔အားဂါထာျဖင့္ အစဥ္အတိုင္း ငါ ေျပာၾကား ေပအံ့။


၅။ (ရဟန္းတို႔) ေျမ၌ တည္ကုန္ေသာ ကပိလဝတ္ျပည္ကို မွီ၍ ေနကုန္ေသာ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္ ေသာ အဆင္းလွကုန္ေသာ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ ထိုခုနစ္ ေထာင္ေသာနတ္တို႔သည္ မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေဝးသို႔ ဝမ္း ေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ကုန္၏။ ဟိမဝႏၲာေတာင္ ၌ ေနကုန္ေသာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေသြးအေရာင္ရွိကုန္ေသာ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႀကီးကုန္ေသာ အဆင္းလွ ကုန္ေသာ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ ေျခာက္ေထာင္ေသာ နတ္တို႔သည္ မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ကုန္၏။ သာတာဂိရိေတာင္၌ ေနကုန္ေသာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေသြးအေရာင္ ရွိကုန္ေသာတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႀကီးကုန္ေသာ အဆင္းလွကုန္ေသာ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ သံုးေထာင္ေသာနတ္တို႔သည္ မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ကုန္၏။ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေသြးအေရာင္ ရွိကုန္ေသာ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္ေသာ အဆင္းလွကုန္ေသာ အျခံအရံ မ်ားကုန္ေသာ ဤတစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေသာ နတ္တို႔သည္ မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ကုန္၏။ ေဝႆာမိတၱေတာင္၌ ေနကုန္ေသာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေသြးအေရာင္ ရွိကုန္ေသာ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္ေသာ အဆင္းလွကုန္ေသာ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ ငါးရာ ေသာ နတ္တို႔သည္မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ လာေရာက္ကုန္၏။ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ေဝပုလႅေတာင္၌ ေနေသာ ကုမၻီရနတ္ (စစ္သူႀကီး) ကို အသိန္း မကေသာ နတ္တို႔သည္ျခံရံခစားကုန္၏၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၌ ေန ေသာ ထိုကုမၻီရနတ္ (စစ္သူႀကီး) သည္လည္း မဟာဝုန္ေတာရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ လာေရာက္၏။


၆။ အေရွ႕အရပ္ကို အုပ္စိုးေသာ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔၏အရွင္ ဓတရ႒နတ္မင္းႀကီး သည္ မ်ားေသာ အျခံအရံ ရွိ၏။ ထို (နတ္မင္းႀကီး) ၏ သားေတာ္တို႔သည္ မ်ားလွကုန္၏၊ ခြန္အားႀကီး ကုန္ေသာ တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္ ေသာ အဆင္းလွကုန္ေသာ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ ဣႏၵ အမည္ရွိေသာ သားေတာ္တို႔သည္လည္း မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအ ေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ကုန္၏။

ေတာင္အရပ္ကို အုပ္စိုးေသာ ကုမၻဏ္တို႔၏အရွင္ ဝိ႐ူဠႇက နတ္မင္းႀကီးသည္ မ်ား ေသာ အျခံအရံရွိ၏။ ထိုနတ္မင္းႀကီး၏ သားေတာ္တို႔သည္ မ်ားလွကုန္၏၊ ခြန္အားႀကီး ကုန္ေသာ တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္ေသာ အဆင္းလွကုန္ေသာ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ ဣႏၵအမည္ရွိေသာ သားေတာ္တို႔သည္လည္း မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္း အေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ ကုန္၏။

အေနာက္အရပ္ကို အုပ္စိုးေသာ နဂါးတို႔၏အရွင္ ဝိ႐ူပကၡ နတ္မင္းႀကီးသည္ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိ၏။ ထိုနတ္မင္းႀကီး၏ သားေတာ္တို႔သည္ မ်ားလွကုန္၏၊ ခြန္အားႀကီး ကုန္ေသာ တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္ေသာ အဆင္းလွကုန္ေသာ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ ဣႏၵ အမည္ရွိေသာ သားေတာ္တို႔ သည္လည္း မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္း အေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ ကုန္၏။

ေျမာက္အရပ္ကို အုပ္စိုးေသာ နတ္ဘီလူးတို႔၏ အရွင္ကုေဝရနတ္မင္းႀကီးသည္ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိ၏။ ထို (နတ္မင္းႀကီး) ၏ သားေတာ္တို႔သည္ မ်ားလွကုန္၏၊ ခြန္အားႀကီးကုန္ေသာ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္ေသာ အဆင္းလွကုန္ေသာ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ ဣႏၵ အမည္ရွိေသာ သားေတာ္တို႔ သည္လည္း မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္း အေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ ကုန္၏။

အေရွ႕အရပ္၌ ဓတရ႒နတ္မင္းႀကီး၊ ေတာင္အရပ္၌ ဝိ႐ူဠႇကနတ္မင္းႀကီး၊ အေနာက္အရပ္၌ဝိ႐ူ ပကၡနတ္မင္းႀကီး၊ ေျမာက္အရပ္၌ ကုေဝရနတ္မင္းႀကီး။ ထိုနတ္မင္းႀကီး ေလးေယာက္ တို႔သည္ ထက္ဝန္းက်င္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတို႔၌ အလြန္ေတာက္ပ ကုန္လ်က္ ကပိလဝတ္ျပည္ မဟာဝုန္ေတာ၌ တည္ရွိကုန္၏။


၇။ ထို (နတ္မင္းႀကီး) တို႔၏ ကြၽန္ယံုေတာ္ျဖစ္ကုန္ေသာ ပရိယာယ္မာယာမ်ား ကုန္ေသာ လွည့္စား တတ္ကုန္ ေသာ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ တတ္ကုန္ေသာ မာယာနတ္ ကုေဋ႑ဳနတ္ ဝိေဋ႑ဳနတ္ ဝိဋဳစၥနတ္ ဝိဋဳဋနတ္ႏွင့္ တကြ -

စႏၵနနတ္ ကာမေသ႒နတ္ ကိႏၷိဃ႑ဳနတ္ နိဃ႑ဳနတ္တို႔သည္ လာေရာက္ ကုန္၏၊ ပနာဒနတ္ ၾသပမညနတ္ ရထားထိန္းမာတလိနတ္ စိတၱမည္ေသာဂႏၶဗၺနတ္ ေသနမည္ေသာဂႏၶဗၺနတ္ စိတၱေသနမည္ေသာဂႏၶဗၺနတ္ နဠရာဇာနတ္ ဇနဝသဘနတ္ ပၪၥသိခနတ္ တိမၺ႐ုနတ္သူရိယ ဝစၧသာနတ္သမီး။ ဤ (ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ဂႏၶဗၺနတ္) တို႔သည္ လည္းေကာင္း တစ္ပါးေသာ နတ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း နတ္မင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ အတူ မဟာဝုန္ေတာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေဝးသို႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လာေရာက္ကုန္၏။


၈။ ထိုမွတစ္ပါး နာဂသအိုင္၌ေနေသာ နဂါးတို႔ႏွင့္ ေဝသာလီ၌ ေနေသာ နဂါး တို႔သည္ နဂါးပရိသတ္ႏွင့္ အတူ လာေရာက္ကုန္၏၊ ကမၸလမည္ေသာနဂါး အႆတရမည္ေသာ နဂါးႏွင့္ ပယာဂဆိပ္၌ ေနေသာ နဂါးတို႔သည္ ေဆြမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ အတူ လာေရာက္ကုန္၏။ အျခံအရံမ်ားကုန္ေသာ ယမုနာျမစ္၌ ေနေသာ နဂါးတို႔ႏွင့္ ဓတရ႒အမ်ဳိး၌ျဖစ္ေသာ နဂါးတို႔သည္ လာေရာက္ကုန္၏၊ ဧရာဝဏ္ ဆင္ေျပာင္ႀကီးမည္ေသာ ထိုနတ္သား သည္လည္း မဟာဝုန္ေတာရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေဝးသို႔ လာေရာက္ ကုန္၏။ အၾကင္ဂဠဳန္တို႔သည္ (ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ) နဂါးမင္းတို႔ကို အႏိုင္အထက္ျပဳ၍ ဖမ္းယူ ႏိုင္ကုန္၏၊ နတ္ကဲ့သို႔အာႏုေဘာ္ရွိကုန္၏၊ (အမိဝမ္းႏွင့္ ဥခြံတြင္းမွ) ႏွစ္ႀကိမ္ ေမြးဖြားရကုန္၏၊ အေတာင္ရွိကုန္၏၊ စင္ၾကယ္ေသာ မ်က္စိအျမင္ ရွိကုန္၏၊ စိၾတသုပဏၰ အမည္ရွိကုန္၏ ထိုဂဠဳန္တို႔သည္ေကာင္းကင္ ခရီးျဖင့္ ေတာအုပ္ အလယ္သို႔ ေရာက္လာကုန္၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ဂဠဳန္ေဘးမွ ၿငိမ္းေအာင္ ျပဳေတာ္မူသျဖင့္ နဂါးတို႔ အားေဘးကင္းေလ၏၊ နဂါးႏွင့္ ဂဠဳန္တို႔သည္သိမ္ေမြ႕ေသာ စကားတို႔ျဖင့္ ေခၚေဝၚေျပာဆိုလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾက ကုန္၏။


၉။ ဝရဇိန္လက္နက္ရွိေသာ သိၾကားမင္းကို စစ္႐ႈံးသျဖင့္ သမုဒၵရာကို မွီ၍ ေနရကုန္ေသာအသူရာ တို႔သည္ သိၾကားမင္း၏ ညီေနာင္တို႔ပင္ ျဖစ္ကုန္၏၊ 
ကိုယ္စိတ္ႏွျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။(မင္းလွသားေလး)
| |