ရွာလဲမေတြ႕ ၊ၾကာလဲမေမ႕ ၊ငါလဲတေန႕
(၁၁-၃၂၀၁၁)ေန႕ကေမ႕ေနေသာအရာ(လူတိုင္းေမ႕ေနၾကတာေပါ႕)ေတြ႕ျပီးေတာ႕သတိရေစခဲ႕ပါတယ္္ဗ်ာ။
က်ေနာ္နဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြလိုက္ပါပို႕ေဆာင္ခဲ႕ရေသာဈာပနတစ္ခုရဲ႕ေတြ႕ျမင္ပံုေလးကေတာ႕ရင္ထဲကိုမခ်ိတင္
ကဲပါဘဲဗ်ာ။ဥပေစၦဒကကံနဲ႕ေပါ႕ဗ်ာသူတို႕ေတြေသခဲ႕ျပီကြယ္။ငါတို႕ဘယ္လိုေ၀ဒနာေတြနဲ႕ေသၾကမလဲမသိပါ
ဘူး။မသိျဖင္းငါးပါး ဆရာေတာ္ေဟာၾကားခဲ႕တာမွန္ေနပါလား ဇီဝိတ။ဗ်ာတိ။ကာလ။ေဒဟနိေကၡပန။ဂတိ။
ဆိုျပီေတာ႕ရွိပါတယ္။အရင္တခါကတင္ျပျပီးျဖစ္ေသာေၾကာင္႕မတင္ျခင္းကိုခြင္႕လြတ္ပါ။က်ေနာ္အပါအ၀င္ေပါ႕
က်န္သူေတြကိုမေျပာလိုပါေပ်ာ္လိုက္ရႊင္လိုက္နဲ႕ဘယ္အခ်ိန္ကုန္ေနျပီး(အိုျခင္း၊နာျခင္း၊ေသျခင္း)ေမ႕ေနပါတယ္။
သံေဝဂေလးေပါ႕(ငါႏွင္႕ရြယ္တူငါ႕ေအာက္လူ၊ၾကီးသူေတြလဲေသၾကျပီ၊ထိုထိုကိစၥတေန႕ၾကငါလဲေတြ႕ရမွာ)ဟု
မွတ္သားခဲ႕ျပီး(ငါ)စြဲ စြဲေနတဲ႕က်ေနာ္လဲဘာမွပါ ပါလားဟုသိရပါတယ္။ဈာပနေတြလိုက္ပို႕ဘူးေပမယ္႕ဒီေန႕
ဒီေန႕ေတာ႕ မသိျခင္းငါးနဲ႕တိုက္ဆိုင္ရယ္၊ဥပေစၦဒကကံရယ္၊ေတြ႕လိုက္ရေတာ႕ေလနဲနဲေတာ႕ထိတ္လန္႕မိပါ
တယ္ဗ်ာ။ဒါေပမယ္႕ပါ၀င္ျပီးသီလယူ၊ပရိတ္ရြတ္၊အမွ်ေဝပြဲေလးတြင္ပါ၀င္ခြင္႕ရခဲ႕ပါတယ္။လူၾကီးသူမေတြေျပာ
(မသာတစ္ေခါက္၊ေက်ာင္းဆယ္ေခါက္ေလ)ဒီလမ္းကက်ေနာ္လဲသြားရ။ငါပိုင္ဆိုင္အမွ်ပစၥည္းအားလံုးသည္
ငါေသေသာအခါယူေဆာင္ျပီးသြားလို႕မရပါ။ငါေနာက္ကိုပါမွာသည္ ငါျပဳခဲ႕ေသာေကာင္းမႈမ်ိဳးေစ႕ေတြပါဘဲ။
မိမိမေသခင္ေလးမွာဘဲမိဘေတြ၊မိသားစုညီအကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႕စံုညီစြာအလွဴအတန္းမ်ားျပဳလုပ္ကာေရစက္
ခ်ႏိုင္ရင္အေကာင္းဆံုးေပါ႕။ေသျပီေနာက္မွငါမလုပ္ေပးလိုက္ရေလျခင္းဟုေနာင္တမရသင္႕ပါ။စာေရးဆရာ
မဟုတ္ေတာ႕အမွာေတာ႕အမွာပါႏိုင္္ပါတယ္သီးခံျပီဖတ္ရႈေပၾကပါခဗ်ား။(ရွာလဲမေတြ႕၊ၾကလဲမေမ႕၊ငါလဲတေန႕
ေသရမွာ)နာၾကးခဲ႕ဖူးေသာတရားေတာ္ထဲကေဆာင္ပုဒ္ကေလးပါဗ်ာ။
အားလံုးတရားႏွလံုးကိုယ္စီသံုျပီးေအးခ်မ္းေသာဘဝပိုင္ရွင္မ်ားျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ။(မင္းလွသားေလး)
0 Response to "ရွာလဲမေတြ႕ ၊ၾကာလဲမေမ႕ ၊ငါလဲတေန႕"
Post a Comment